De dooi is ingezet, de sneeuw is helemaal verdwenen en Roger heeft de houtkachel niet meer aangestoken. Ik heb eindelijk ons salon een beetje fatsoenlijker schoongemaakt. Dat betekent altijd eerst opruimen van (vooral Rogers) rommel. Normaal gezien is dat het grootste werk maar nu niet! Dat stof is letterlijk overal in en tussen gekropen: er kwam maar geen einde aan mijn poetsen (toegegeven: mijn ledematen werken trager dan vroeger). En wat heb ik een hekel aan dat werk!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten