Ik hoorde vandaag aan telefoon iemand (ik ga geen namen noemen maar de persoon in kwestie herkent zichzelf wel) zeggen dat, als hij ooit leraar wordt, hij niet zozeer punten zou geven voor een correct antwoord als wel voor de mate waarin de leerling zijn best heeft gedaan.
Ik dacht meteen terug aan wat ik een poosje geleden schreef en antwoordde trouwens met mijn voorbeeld van de arts die goed zijn best heeft gedaan tijdens zijn studies maar er niets van kent. Dat vond mijn gesprekspartner wel een aanvaardbaar tegenargument.
Maar ik vroeg me af of de tendens inderdaad zo is tegenwoordig? Wel gevaarlijk vind ik dat (al begrijp ik dat ijver ook een beloning verdient).
Of is mijn redenering verkeerd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten