Het regende vandaag eindelijk eens niet! En het weer was heel zacht. We maakten een wandeling in de buurt van Piringen en ik heb er echt van genoten: het was zo lang geleden! Een hele poos zag het ernaar uit dat we helemaal alleen zouden zijn tijdens de hele lus, maar ineens kwamen er twee mannen aan een vrij hoog tempo achter ons aan gewandeld.
Omdat Roger net een foto aan het maken was van de ruïne van de burcht van Kolmont die je in de verte zag, haalden ze ons in en sprak een van de wandelaars (die ook Roger bleek te heten) ons aan: ‘Jullie zijn niet van de streek, veronderstel ik?’
We geraakten in gesprek. Hij dacht dat we niet van hier waren omdat mensen uit de streek niet zo gauw foto’s maken. Hij en zijn maat bereidden een wandeling van ettelijke kilometers voor: morgen zou het college van Tongeren (hij bedoelde leerlingen, ouders, grootouders, …) dezelfde wandeling maken (ik hoop dat ze geen regen zullen hebben). Die Roger vertelde ons ook over zijn vele wandelingen in de buurt en over de mooie kastelen en gebouwen die hij dan ontmoet (die we trouwens ook al ontdekt hebben).
Deze avond, na het eten, toen ik in de relax lag te lezen in “Het vreemde van de aarde” van Gerard Bodifée (jawel, Nononc en Françoise, met de gebruikelijke zwarte chocola smeltend op mijn tong), dacht ik terug aan een discussie met mijn broertje op Kerstavond. Hij is bijna veertien jaar jonger dan ik, en “mocht” van onze ouders de richting Latijn-Wetenschappen volgen. Ik, zoveel jaren vroeger, mocht dat niet toen ik het vroeg. Omdat ik Grieks (amper) aankon, moest ik verder “Latijn-Grieks” volgen. Dat vond mijn vader immers het summum. Helaas, van dat Grieks ben ik bijna alles vergeten, en van wetenschappen ken ik bijzonder weinig. Broertje vond dat papa gelijk had vermits ik later voor Romaanse filologie zou kiezen. Daarvoor was echter alleen mijn kennis van het Latijn nuttig. En van wetenschappen ken ik nu zo goed als niets. Dat schept soms moeilijkheden als ik een wetenschappelijke tekst moet vertalen… en van het boek van Bodifée begrijp ik minder dan de helft! Desondanks blijft het mij boeien (ik veronderstel wel dat het tegenwoordig op wetenschappelijk gebied gedateerd is).
Roger wees mij vandaag ook op een onlangs verschenen boek over die tussentaal waar ik me zo kan aan ergeren: “De manke usurpator”. Eigenlijk zou ik dat moeten kopen! Maar we hebben al zoveel kosten gehad de laatste weken: nog even wachten dus!
Ik heb de avond beëindigd met het kijken naar een aflevering van Star Trek en een gedachte voor de, op een onbegrijpelijke wijze, in Heers pas verongelukte dokter Mairiaux. Nee, hij was niet onze huisarts (wel van veel mensen uit onze straat), maar ik heb hem vaak ontmoet toen ik lessen “initiatie Nederlands” gaf op de gemeente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten