Na mijn relaas van deze dag zal ik – als er nog tijd overblijft – foto’s toevoegen aan mijn twee vorige posts van deze reis.
Het was prachtig weer toen we opstonden en dus ontbeten we uitgebreid buiten. De camping die op dit uur (bijna 23 uur) goed vol staat was toen nog praktisch leeg en we konden zelfs de schaduw opzoeken in het aangrenzende perceel (want ja, de zon scheen krachtig). Als ik zeg dat de camping nu goed vol staat, betekent dat niet dat wij daar last van hebben: we hebben een ruime plek uitgekozen en buiten een vriendelijk jong Spaans koppeltje dat in een tent naast onze auto logeert, hebben we geen rechtstreekse buren.
Wat niet betekent dat we geen enkel contact hebben met andere kampeerders. Zo spraken we tijdens het ontbijt (voornamelijk bestaande uit sojamelk – daar moet ik straks iets meer over vertellen - en fruit) met een Nederlandse. Zij en haar man zijn op weg naar de kust waar ze voor onbepaalde tijd zullen verblijven.
De enige kampeerders die wij te luidruchtig vinden, zijn West-Vlamingen! We zorgen dus dat ze ons niet horen praten, want een conversatie met die mensen wil ik vermijden. Dat is dus nog een voordeel van Belg zijn: men weet niet op voorhand of je Nederlands of Frans spreekt! :-)
Maar even over die sojamelk eerst. Ik drink dat geregeld, maar Roger, die geen melk lust, wilde die nooit proeven, bang als hij was dat ze de smaak van melk zou hebben. Gisteren vond ik in de Mercadona sojamelk met koffiearoma en dat wilde hij wel proberen, nadat ik hem ervan had overtuigd dat die drank niets met melk te maken heeft. Eigenlijk is de benaming “sojamelk” misleidend, inderdaad!
Rond twaalf uur wandelden we via het park naar het centrum dat we dachten van buiten te kennen. We vergisten ons. We vonden een open kerk die we nog nooit hadden bezocht (geen foto’s gemaakt) en nadat we naar het mooie plein waar het toerismebureau zich bevindt, waren geklommen, ontdekten we daar een prachtige oude winkel, die we ook nog niet hadden opgemerkt. Daar maakte Roger wel een foto van, maar echt gelukt is die jammer genoeg niet. Binnenin mocht je al helemaal geen foto’s nemen, maar ik kan vertellen dat er heel interessante zaken worden verkocht zoals onder andere allerlei peulvruchten, heel veel soorten thee, olie en kruiden, en dat in mooie recipiënten en vaak in metalen dozen die mijn vriendin Liliane zouden de ogen uitsteken. :-)
We wandelden nog een goed uurtje rond in de stad.
Ik weet niet precies wat het is dat ons zo bekoort in Huesca, want objectief is het stadje niet zo heel bijzonder… Misschien is het wel juist dat: je hebt er alle gegevens die je vindt in een gewone stad maar dan heel geconcentreerd, want echt groot is het centrum niet.
Zoals we al overal in Spanje hebben meegemaakt, zie je kort na de middag de straten vollopen: bedienden gaan naar huis voor het middagmaal en de siësta, mensen ontmoeten elkaar voor de namiddagrust, en velen gaan ook even iets drinken. Wat wij dus ook maar deden, in de ons welbekende calle de Galicia.
Daar bleven we een klein uurtje, met een caña, de mensen bekijken die voorbij wandelden en elkaar vaak enthousiast begroetten: echtparen, collegae, oudere mensen met een stok of een rollator, moeders of grootmoeders met een kinderwagen.
We kochten daarna nog een Spaanse krant en kwamen terug naar de camping om te eten.
Toen bleek dat we de stad toch nog niet zo goed kennen als we denken: we liepen verloren! :-) De randen van de stad staan immers vol afschuwelijke, allemaal op elkaar lijkende flatgebouwen en dat is heel verwarrend: we vergisten ons van richting (omdat we deze keer niet via het park liepen). Gelukkig hielp een dame die ik aansprak ons heel vriendelijk op de goede weg. Toch hebben we meer dan één uur gedaan over dat “naar huis” lopen.
Ons middagmaal bestond uit kaas, fruit en een beetje brood. Daarna volgde de siësta die voor ons bestond uit lectuur. In de schaduw weliswaar, want nog steeds was het heel zonnig. Als ik de apotheken, die we onderweg tegenkwamen, mag geloven, liep de temperatuur op tot 25-27°C in de schaduw.
Rond 17 uur liepen we terug naar het centrum, kuierden er wat tot 18 uur, wanneer de mensen weer de straat opkomen. Weer een poosje mijn hobby beoefend op hetzelfde terras in de calle de Galicia en dan was het tijd om boodschappen te doen: eerst een kleine 20 minuten teruglopen naar de camping, daar een boodschappentas nemen en op ongeveer 2 minuten tijd teruggaan naar de Mercadona.
We hebben even getwijfeld of we op restaurant zouden gaan, maar eigenlijk hebben we hier nog geen restaurant gevonden die ons echt bekoort. Het werd dus een avondmaal voor de tent, bij een nog heel zachte temperatuur. We aten weer eens vis, deze keer met een slaatje van witte kool en wortelen.
En nu, terwijl de krekels nog steeds zingen, zitten we weer onder de tent: het werd wat koeler. Die “wat” voor “koeler” in de vorige zin staat er niet zomaar: we hebben het opgezocht, het zou hier op dit moment 20°C zijn! Wat ben je een zachte warmte toch snel gewoon!
O ja, nog een klein detail: we hebben vandaag zeker vier bedelaars ontmoet. Toen ik de eerste keren in Spanje was, ontmoette je ze op elke straathoek, maar de laatste jaren waren er praktisch geen meer…
En een niet zo leuk nieuwtje: een van mijn vriendinnen mailde me dat bij haar is ingebroken (dat is al de tweede keer).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten