Ons oorspronkelijke plan was vandaag in Murcia of omgeving te kamperen en morgen verder te rijden naar Dénia waar we hebben beloofd de ouders van onze schoonzoon te treffen. Het werd echter een reis à la Roger, met veel onderbrekingen en omleidingen. :-)
We vertrokken iets over 10 uur via de Parque Natural de la sierra de Huétar. Heel hoge, imposante bergen gevolgd door een hoogvlakte en dan weer bergen, heuvels en rotsen en hier en daar een dorp gebouwd bovenop de rots. En voor de eerste keer sinds lang weer honderden windturbines. Heel veel andere sierras volgden elkaar op: heel indrukwekkend. Om 11:20 uur hielden we even halt om een koffietje of thee te drinken in een baancafé. En om 12:40 uur reden we de Comunidad de Murcia binnen. Hoge, grijze, kale bergen zover het oog reikte.
Om 13 uur namen we de afslag naar Lorca dat we even wilden bezoeken. We zagen dat het daar 27°C was. In de straten kinderen die van school kwamen (vroeger dan onlangs in Montilla dus) en veel gesluierde vrouwen. Maar helaas nergens parkeergelegenheid. We reden dus maar verder naar Murcia. Waar we geen camping vonden. We wisten dat er een was in Baños de Fortuna, een eindje van Murcia vandaan, in de bergen. Roger besloot daar naartoe te rijden en inderdaad, daar stonden twee campings vlak bij elkaar. Heel desolate streek, en op geen van de twee campings veel schaduw: we reden terug naar Murcia. Onderweg zagen we veel leegstaande of niet afgewerkte flatgebouwen. En enkele hoertjes van wie we ons afvroegen waar ze hun job dan wel verrichtten.
We stelden de GPS maar in op Dénia en gingen rond 15:30 uur weer een koffie/thee drinken in een baancafé. Nee, ondertussen hadden we nog geen middagmaal genoten: we hebben onze honger de hele tijd gestild met hazelnoten en pinda’s.
Vlak daarna reden we de Comunidad de Valencia binnen, provincie Alicante. We reden toen een poosje in een enorme vlakte, omzoomd door volledig kale bergen. Intrigerend, maar Roger besloot toch maar geen omwegen meer te maken. Vanaf Alicante volgden we ongeveer de kust. Best een mooie kust, met die imponerende bergen, alleen af en toe verknald door de lelijke bebouwing, vooral in Benidorm.
Rond 17:30 reden we Dénia binnen, waar we na een heel poosje zoeken de camping van twee jaar geleden terugvonden. Die zou sluiten vanaf 30 september, maar, zo vertelde de uitbater ons, vermits de kampeerders allemaal al vertrokken, sloot hij vanaf nu. Hij verwees ons wel naar een andere camping, Los Pinos, een kilometer verder, vlak aan zee.
We werden er ontvangen door een heel vriendelijke vrouw, blijkbaar een kattenliefhebster, want er lopen hier wel tien katten rond, mochten zelf een ruim, schaduwrijk perceel uitkiezen, niet te ver van het sanitaire gebouw. Ondertussen heb ik vastgesteld dat het sanitair netjes is, maar dat je je eigen toiletpapier moet meebrengen.
Na onze installatie gingen we rond 19:30 uur boodschappen doen in een Lidl, aten daarna bij de tent (mosselen voor Roger, en voor ons beiden veldsla, salade van witte kool en wortelen en jamón serrano) en rond 21 uur belde ik naar de ouders van onze schoonzoon. Die aandrongen opdat we iets zouden komen drinken in de stad, maar dat heb ik niet aanvaard: ze zaten daar met een hele bende vrienden en ik wilde ons niet opdringen… En daarbij, na zulke lange reis had ik toch eerst een douche willen nemen, wat het veel te laat zou gemaakt hebben. Ze bellen ons morgen voor een afspraak.
Het zou hier nu 24°C zijn, maar door de felle wind (en doordat ik de laatste tijd veel warmer gewend ben) lijkt het me koeler.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten