woensdag 18 juli 2018

Op reis met een caravan

We hebben er ooit een gehad. Ik denk in 1983 gekocht en, als ik me goed herinner, voor een habbekrats verkocht na 2000, nadat we ze al jaren niet meer gebruikten; omdat Roger dat niet aangenaam rijden vond, wat ik begrijp. Ikzelf vond die manier van reizen toen al ongelooflijk luxueus.

Maar... ik keek deze avond, bij wijze van ontspanning, naar dit.
Ik wist niet dat de huidige caravans zo geperfectioneerd waren! Oké, dat soort caravan is niet interessant voor onze manier van reizen maar ik begon toch te dagdromen.

Hier gaat het uiteraard over een moderne manier van zwerven. Dat soort leven is nu voor ons onmogelijk (te veel verplichtingen tegenover kinderen en kleinkinderen en andere familieleden die absoluut niet zouden begrijpen dat we op onze leeftijd nog aan zulk avontuur beginnen... en waarschijnlijk Roger die zou tegenstribbelen).

Maar... heel lang geleden, nog voor de geboorte van onze oudste (Hendrik dus), droomde ik al van zo'n leven.

Was ik toch maar een generatie later geboren (met al de mogelijkheden van nu!) Als ik nu de leeftijd had van onze kinderen, ik zou het er op wagen!

O ja, maar, als ik dat had gedaan op hun leeftijd, dan zouden onze kinderen er misschien niet zijn! 😒

Ondertussen gelezen dat het weer beter gaat met "mijn zieke"!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten