Toen Nany verhuisde naar het rusthuis kon ze haar boeken niet meenemen (waarom niet eigenlijk: zo heel veel had ze er niet meer?). Zelfs mijn eigen boeken die ik haar cadeau had gegeven, gaf ze me terug. En ook "Sprakeloos" van Lanoye, dat ze kreeg van Zeger voor haar 80 jaar, kwam bij mij terecht.
Ik heb (ik weet echt niet meer waarom) het eerste boek van Tom Lanoye niet uitgelezen en daarna geen enkel boek meer van hem gelezen. Dat boek, dat Nany cadeau kreeg van Zeger, ligt nu al maanden op mijn al te volle schrijftafel... en deze avond laat besloot ik toch hier en daar (en zeker helemaal aan het einde van het boek - het is geen thriller hé, ik weet immers waarover het gaat) enkele bladzijden te lezen.
Conclusie: ik denk dat ik vanaf morgen of overmorgen mijn uurtje "lectuur op papier" aan dat boek ga besteden. Ik herinner me dat Emmy Swerts zaliger het, evenals Nany, heel goed had gevonden!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten