Ik ben vrij gedisciplineerd en besloot dus pas deze avond al die berichten te beantwoorden. Mijn (vertaal)werk kreeg absolute voorrang.
Maar... eerlijk gezegd, ik zal nooit hetzelfde kunnen zeggen over huishoudelijk werk: onze keuken is nog steeds niet schoongemaakt. In die vertalingen ga ik op, in het schoonmaken niet, dat is het verschil.
En dan stelt Roger een wandeling voor (nadat we toch nog samen hebben gezorgd voor een wasje). Mijn werk vlot goed, dus aanvaard ik het voorstel. Hij heeft immers gelijk: we moeten meer bewegen (hoewel ik hem tijdens de wandeling even plaagde door hem erop te wijzen dat huishoudtaken verrichten ook bewegen is, plagerij die hij eigenlijk niet zo "plezant" vond).
Na de wandeling stelt Roger ineens voor een "terrasje te doen" in Borgloon (ze waren niet te druk bezet, de terrassen). Ik heb even tegengestribbeld: ik moest nog koken, mails beantwoorden, verder vertalen, afwassen, naar Nany bellen, ...
Maar uiteindelijk ging ik akkoord en ik heb echt genoten van ons glas Chimay op dat terrasje in Borgloon, van onze gesprekken over euthanasie, over wat een hond "denkt, ervaart of voelt" als hij rustig naast zijn "baasje" ligt te soezen en over zoveel meer. Roger en ik praten niet veel maar als we praten, gaat het altijd heel diep.
Thuis heb ik niet meer gekookt: de goulash die ik wilde klaarmaken, daar zal ik morgen voor zorgen. We aten, na groentesoep, brood met beleg.
Ik beantwoordde wel heel snel de mails en werkte een paar uur verder...
tot ik ineens besefte dat ik was vergeten naar Nany te bellen.
Ze zal het me wel vergeven zeker?
O ja, deze avond laat kwam er nog een telefoontje van straatgenote V. terwijl ik aan het vertalen was. Roger heeft haar te woord gestaan maar morgen of zo moet ik haar toch even zelf opbellen!
Wat kan het leven druk zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten