Naar het ziekenhuis

Nee, er is niets gebeurd, Roger moest alleen op controle bij de cardioloog. 

In een ziekenhuis in Sint-Truiden. En daar merkte je goed dat het virus nog niet is geweken, in tegenstelling tot wat veel cafégangers lijken te denken.
Verplichte en gecontroleerde fysieke afstand, ettelijke keren je handen ontsmetten en, voor je binnen geraakte, uitleggen waarvoor je komt. Ik werd bestempeld als "begeleider" maar toch mocht ik niet mee binnen bij de dokter. Die me daarna toch even te woord stond, en ja hoor, kindjes en vrienden, alles is nog oké met Roger. 

De cardioloog vertelde ons dat al zijn patiënten "covid-kilo's" hadden bij gekweekt en dat Roger de eerste was die zelfs lichtjes vermagerd was tijdens die lockdown (daar heb ik een uitleg voor waarover  ik het later eens zal proberen te hebben).

Daarna reden we naar huis na een paar boodschappen (ik had een ingeving gekregen voor ons avondeten en daarvoor had ik gehakt nodig).

In het naar huis rijden zat ik te denken. Stel je voor dat cafégangers gelijk hebben, dat ze ons van alles wijsmaken en dat er helemaal geen virus is. Of dat het virus veel minder gevaarlijk is dan men ons vertelt. Uiteraard dacht ik terug aan de complottheorie van Crèvecoeur (die ik niet geloof, anonieme correspondent: onnodig daar weer een discussie over te beginnen😉 - als ik al aan een complottheorie denk, is dat enkel fantasie die ik niet meer in een verhaal kan gieten wegens niet meer publiceren) maar ook aan een interview dat Roger me gisteren liet bekijken. Ik zoek even of ik dat terugvind... 

Hier is het: "De duistere praktijken van de farmaceutische industrie". Ik vond het een heel interessant interview, waarin ik eindelijk ook in het Nederlands hoorde over het bedrog van dat artikel in The Lancet, over de duurte van het geneesmiddel dat uiteindelijk zal aangeraden worden tegen covid-19, over bijwerkingen van vaccins en medicijnen in het algemeen (en dat die bijwerkingen de derde doodsoorzaak zijn in westerse landen) en zelfs over de inefficiëntie van veel medicijnen. 

Thuisgekomen begon ik vandaag meteen te koken. Weet je waarvoor ik dat gehakt nodig had? Ik maakte een gratin met spitskool, gehakt, zoete patat en geraspte kaas. Die smaken bleken wondergoed bij elkaar te passen (soms zijn mijn ingevingen verrijkend: ik lustte vroeger geen zoete aardappelen!).

Deze avond, nadat ik enkele mails had beantwoord, liet Roger me weer naar een interview luisteren. Deze keer met de filosofe Marli Huijer. 

Weer heel interessant (en jawel, weer over "het" virus, je kunt het hier volgen). 

Wat wel eigenaardig is: ik hoor in haar betoog heel veel parallellen met wat Crèvecoeur beweert. Alleen spreekt Huijer niet over een complot, wat Crèvecoeur wel heel expliciet doet.