We durfden dus niet weg te gaan. Hoewel, tegen 17 uur dachten we "nu komen ze niet meer" en we zijn een half uur gaan wandelen in Heks.
Na het avondeten en de afwas begon Roger nog eens het gras in het nieuwe stuk tuin af te rijden terwijl ik onder andere mijn mails (waaronder ééntje van Elena!) doornam. En toen rinkelde onze vaste telefoon. De brandweer van Tongeren. Of ze nog mochten komen.
Om 20:35 uur waren ze er. Ik ben niet gaan kijken naar de verdelging maar na de operatie ging ik even naar het "koertje" en zag daar honderden wespen als in paniek rondvliegen. Ik kreeg tegelijk een angst- en schuldgevoel.
'Nu zoeken ze naar het nest en de koningin,' vertelde Roger me, 'maar vermits ze die niet zullen vinden, gaan ze uiteindelijk dood.'
Om 22 uur ben ik nog eens gaan kijken. Er vloog geen enkele wesp meer rond. Ik was gerustgesteld... maar eigenlijk is het erg, want, zoals Roger opmerkte: we hebben een hele "volksstam" laten uitroeien!
O ja, dat heeft ons 25 euro gekost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten