Het valt me op dat de fysieke afstand in winkels steeds minder wordt in acht gehouden... maar dat (gelukkig) steeds meer mensen een mondkapje dragen.
We wilden mosselen kopen (en Roger zou die klaargemaakt hebben deze avond) maar blijkbaar wilde iedereen die zeevruchten eten: in de drie winkels die we bezochten, vonden we geen enkele mossel meer. Uiteindelijk aten we, na groentesoep, spek met appel- en rabarbermoes.
Nadat ik thuis onze koopwaren had opgeborgen, belde ik naar Nany. Die eigenaardig genoeg heel weinig te vertellen had. Ze had vandaag bezoek gekregen van zus Bie maar daar sprak ze amper over, ze verwachtte binnen een paar dagen een vriendin maar daar wist ze ook niet veel over te zeggen. Eigenaardig was het, voor haar doen, hoe snel ze zei: 'Dan ga ik je maar laten hé. Tot een volgende keer!'
Uiteraard is Nany al heel oud en ik heb vaak de neiging dat te vergeten (omdat ze er zelf alles aan doet om het je te doen vergeten natuurlijk). Dus me nog niet te veel zorgen maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten