We kwamen deze avond toch samen, zij het virtueel, de kinderen, kindjes en wij. Elk voor zijn scherm met zijn drankje in de hand. Het deed deugd ze allemaal te zien, te kunnen keuvelen en bijpraten... maar het blijft vermoeiender dan een ontmoeting "in het echt". Mijn gsm verloor geregeld de verbinding (wij kunnen niet "vergaderen" via de pc), het geluid viel geregeld weg, soms was het beeld wazig, soms spraken we een beetje door elkaar én je blijft afhankelijk van en gekluisterd aan dat toestelletje! Na vier uur virtueel samenzijn voelden mijn benen heel stijf aan van het lange stilzitten.
Maar... we hebben elkaar "ontmoet", iedereen zag er gezond en welgezind uit, iedereen leek nog vol plannen en projecten te zitten: het was een mooie paasavond!
Nany belde ik deze middag en zij klonk ook blij: ze had pas asperges gegeten en verwachtte het bezoek van mijn zusje Bie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten