Deze ochtend een telefoontje van Jan Gerits. Zijn echtgenote Andreia is vorige nacht onverwacht overleden in haar slaap. Ik was er onderste boven van! Andreia is even oud als ik (veel jonger dan Jan dus die deze maand 89 wordt), genoot niet een uitstekende gezondheid maar was ook niet echt ziek, en vooral, Jan en zij waren zo close! Jan leek in alle staten en ik wist amper wat te zeggen! Andreia heb ik maar een paar keer ontmoet maar hij vertelde altijd zo liefdevol over haar aan telefoon. En hij is een boek over haar aan het schrijven (ze was concertpianiste) 'Dat ze nu niet meer zelf zal kunnen lezen', jammerde Jan aan telefoon.
Heel mijn dag was verknoeid! Vlak na het avondeten kreeg ik eindelijk nog eens een vertaalverzoek. Even heb ik getwijfeld: konden mijn vingers en polsen die zeven volle A4-bladzijden tegen donderdag wel aan? Was ik voldoende in de stemming? Uiteindelijk heb ik de job aanvaard, er al enkele uren aan gewerkt en het deed deugd weer eens in een (boeiende) vertaling te kunnen opgaan. Ik voel wel dat ik mijn polsen heb overbelast dus hou ik op voor vandaag maar ik ben blij dat ik even het verdriet van Jan van mij heb kunnen afzetten deze avond!
Het blijft koud en het blijft sneeuwen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten