Ze voelde zich weer niet zo goed, zei ze me zaterdag en gisteren. En vandaag klonk ze opnieuw heel verward. En voelde ze zich nog steeds beroerd.
Zus en ik dachten eerst dat het lag aan het feit dat ze dit weekend geen bezoek kreeg (ik heb het al gezegd: ik heb de indruk dat onze moeder gezelschap nodig heeft om zich goed te voelen al beweert zij bij hoog en bij laag dat ze heel goed tegen eenzaamheid kan) maar we beginnen ons wel zorgen te maken, evenals broertje trouwens die van op afstand de toestand volgt.
Ik vermoed dat het vooral zijn bezoek is dat Nany vorig weekend miste. Telkens opnieuw begon ze er aan telefoon over: dat normaal gezien haar zoon haar even zou komen afhalen, dat hij dat nu niet kon... maar dat ze hem toch maar had gemeld dat ze vandaag niet aan het onthaal op hem zou zitten wachten omdat ze zich niet goed voelt! (sic)
Akelig vind ik het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten