Volgens de nieuwe Corona-maatregelen mag de sociale bubbel opnieuw slechts 5 personen bevatten (kinderen onder de 12 niet inbegrepen) en eigenlijk zou dat aantal voor ons ideaal zijn... als de kinderen van hun kant geen rekening moesten houden met schoonfamilie en vrienden waarmee ze al iets belangrijks hebben afgesproken. Eigenlijk verwachtte ik er dus niet veel van.
Deze avond echter een telefoontje van dochterlief gekregen (en tussen onze conversatie door eindelijk nog heel even kunnen praten met de kleinkinderen). Zij en schoonzoon hebben nog plaats voor twee mensen in hun "bubbel": of we binnenkort eens afkomen?
Heel graag natuurlijk.
Of ze dan ook Zeger mogen vragen, vroeg onze dochter me. En ik: 'Uiteraard, ik zou hem er heel graag bij hebben! Vermits de kindjes niet meetellen, zitten wij nog maar aan twee personen in onze "bubbel" én ik weet dat Zeger zich aan de regels houdt.'
'Oei, voor ons gaat dat niet meer, besef ik ineens,' antwoordde ze, 'dan zitten wij boven het maximum in onze "bubbel"!'
Het is toch niet gemakkelijk, die bubbels!
Hendrik en Debby zullen we al zeker niet ontmoeten de volgende vier weken. Ze wonen in het Antwerpse en Hendrik is wel zo verstandig en heeft voldoende burgerzin om nu niet met hartpatiënt Roger af te spreken. En Zeger? Wanneer zien we hem weer? Als dat Corona-gedoe eindelijk achter de rug is?
Langs de andere kant, ik veronderstel dat de kinderen niet echt op ons gewacht hebben om hun eigen "bubbel" samen te stellen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten