Op 10 mei wordt mijn moeder, Nany, 80 jaar! Een hele prestatie, zou ik zo zeggen. Want ik vermoed dat haar vitaliteit heeft gemaakt dat ze op die leeftijd nog zulke aantrekkelijke en bezige dame is!
Proficiat, mama!
Vandaag heb ik veel aan haar gedacht (haar verjaardag wordt pas eind mei gevierd), en aan vroeger. Aan mijn heel jonge moeder van toen ik zelf nog kind was (Nany is 18 en half jaar ouder dan ik), aan onze jaren in Congo, aan haar moeder, mijn Marraine (die net geen 80 jaar heeft geleefd), aan haar boosheid soms, aan haar speelsheid soms, aan haar raadgevingen die ik zo zelden opvolgde als puber, enzovoort.
En dan kwam ik bij het surfen ineens terecht op de website van Eddy Timmermans, die enkele boeken van mij heeft voorgesteld. Ik weet dat Eddy heel mooie gedichten schrijft, maar dit gedicht kende ik niet: ttp://eddytimmermans.skynetblogs.be/archive/2010/11/20/zo-n-dag.html
Mijn nostalgiegevoelens werden er nog door versterkt.
Nog later zette Roger een song op van ‘Guus Meeuwis en Vagant’: ‘Jeroen’.
Hier is de tekst: http://www.muzikum.eu/nl/123-1250-40766/guus_meeuwis/jeroen-songtekst.html
Weer nostalgie troef natuurlijk!
Vandaag kreeg ik ook een e-mail van een vriendin, die ik destijds aan de schoolpoort in Antwerpen heb leren kennen (ze is eigenlijk van Lokeren): wanneer we eens afspreken?
Tja, ik vraag niets liever, maar inderdaad… Wanneer?
En nu staat weer Dimitri Van Toren op. Weer herinneringen voor mij! Aan de tijd dat we samen met Dirk Lambrechts en Dimitri bij ‘de Griek’ gingen eten in Leuven, vlak voor een optreden van Dimitri…
En nu hoor ik weer Rikkert en Elly. Weer herinneringen aan mijn jeugd, en volgens Roger en mij ondergewaardeerd (omdat ze te Christelijk, te spiritueel zijn?)
Als kind was ik me er heel fel van bewust dat ik een neiging had tot heimwee. Later heb ik geprobeerd die gevoelens een beetje te verdringen (en daardoor, volgens mij, ging ik minder gedichten schrijven… Maar dat laatste kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat ik heel veel energie stak in het leren correct Nederlands schrijven).
Ik wilde immers niet meer constant die droevige ondertoon in mijn leven. Dan kwamen de kinderen en dan ben ik jaren heel bewust met het heden en de toekomst bezig geweest.
Tot Hendrik ons niet kon volgen naar Limburg vanuit Antwerpen (Hij ging toen, in 1999, samenwonen met Anneke), en later ook Elvira en Zeger het nest verlieten. Toen kwam de nostalgie weer zijn kop opsteken.
Met dus weer eens een piek deze avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten