Ons meisje en haar man wilden gisteren avond naar een schoolfeest. Daarom gingen Roger en ik babysitten.
Onderweg stopten we even in Vissenaken (waar onlangs ons nichtje haar huwelijk vierde, en waar Marraine haar eerste liefde vandaan kwam). Om er een vrij korte maar mooie wandeling te maken.
Elena kreeg ‘s avonds nog ander gezelschap: haar ‘nonkel Zeger’ kwam zich bij ons voegen na zijn werk.
Nadat Elena haar voorlaatste flesje in één keer bijna helemaal leeg had gedronken, aten wij pizza op het terras. Elena keek toe vanuit haar relax. Omdat ze wat moe begon te worden, legde ik haar daarna in haar wiegje waar ze prompt in slaap viel. En Zeger zocht uit hoe we op het televisietoestel van Elvira en Geert naar ‘Friends’ konden kijken.
Deze keer keek Roger mee; af en toe kon hij niet goed volgen, maar hij heeft toch geregeld hartelijk mee gelachen!
Toen Elena rond 22 uur wakker werd, onderbraken we onze filmavond en maakte ik weer een flesje voor haar klaar. Waar ze weer veel meer dan de helft van opdronk. Daarna werd ze gewassen en in haar bedje gelegd voor de nacht. Het viel me op hoe gemakkelijk ze ging slapen. Ze lag nog wel een paar minuten tegen zichzelf te ‘babbelen’ maar daarna viel ze in een diepe slaap… Tot deze ochtend rond 9 uur.
Zeger, Roger en ik keken samen naar een laatste aflevering en iets voor 24 uur fietste Zeger naar huis. Net toen ik een sigaret wilde gaan roken op het terras (waar de temperatuur nog steeds heel zacht was), kwamen Geert en Elvira thuis. We hebben dan samen buiten nog een glas wijn gedronken en ze vertelden dat ze een leuke avond hadden gehad.
En dan gingen we alle vier slapen. Normaal overnacht Roger liever thuis, maar omdat we vandaag om 13 uur werden verwacht bij vrienden die vlak bij ons meisje wonen, zou dat al te gek zijn geweest! We hebben echter allebei heel goed geslapen, Roger nog langer dan ik.
Toen ik rond 9:15 uur wakker werd, ging Elvira pas een douche nemen en lag Elena rustig rond te kijken in haar bedje.
We ontbeten weer op het terras (Elena met een flesje melk, wij met sinaasappelsap, eieren en broodjes én koffie of thee) en vlak na de middag, nadat ik voor het eerst Elena haar groentepapje had mogen geven, vertrokken wij naar onze vrolijke vrienden in de buurt.
Het viel Elvira en mij op dat Elena ‘veranderd’ was tegenover gisteren. Ze leek ineens weer ‘rijper’ geworden. Eigenaardig hoe dat soms met sprongetjes gaat, maar dat heb ik vroeger bij onze kinderen ook opgemerkt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten