maandag 11 juli 2011

Word en Mettekoven ‘s avonds

Wat zijn wij dom als het op informatica aankomt! Wat doe je als een huishoudtoestel hapert? Je laat het repareren of je vervangt het!

Deze middag kreeg ik Elvira aan telefoon, die me vroeg of ik de oorspronkelijke CD met Word nog had. Uiteraard heb ik die! ‘Installeer Word dan gewoon opnieuw op jouw PC,’ raadde ze mij aan, ‘En als je problemen ondervindt, bel dan even!’. Dat ik daar niet had aan gedacht! Glimlach

Voor alle zekerheid maakte ik ook een back-up van mijn documenten terwijl we boodschappen deden. Dat was meer dan een jaar geleden, veel te lang!

Nadat ik daarna had gekeken naar de foto’s die een van onze Leuvense vriendinnen had opgestuurd (van een feest dat ze gaf terwijl wij op reis waren),  de salon had schoongemaakt, gekookt (overschotjes van gisteren) en na ons avondeten stelde Roger een avondwandeling in Mettekoven voor.

P7118808 

Poelen staan bijna droog Foto’s Roger

Ik weet echt niet of het aan het avondlijke uur of aan mij ligt, maar het was niet de eerste keer dat het mij opviel dat ik geuren veel doordringender vind vlak voor zonsondergang. De laatste dagen heb ik al vaker het parfum van kamille opgesnoven tijdens onze wandelingen, maar nu was het soms echt bedwelmend. Ook de geur van mest, terwijl we langs een maïsveld liepen, stoorde meer dan overdag (het was niet de gewone mestgeur waar ik eigenaardig genoeg wel van hou). Op een zeker ogenblik liepen we langs een boomgaard die net werd besproeid. Ook die geur was opvallender dan anders.

En de stilte viel ook veel meer op, hoewel onderbroken door late vogels, door enkele tractoren. Onder weg plukten we kersen die na de oogst waren achtergebleven aan de bomen. En Roger maakte een foto van de uitkijktoren waar hij zo vaak is opgeklommen en die enkele weken geleden is ingestort, als ik me goed herinner, vijf mensen in zijn val meesleurend!

Ingestorte uitkijktoren Foto Roger

Na een klein uur wandelen rond het dorp gingen we een biertje drinken op het terras van het enige café. Daar zaten een tiental  mensen, onder andere een schepen van Heers. Het viel wel op dat de cafébezoekers elkaar praktisch allemaal kenden. Ons leken alleen de schepen en de uitbaatster te herkennen.  Ondanks het gebabbel op het terras was het heel rustig. Af en toe reed een tractor voorbij die van het veld kwam. En ik oefende mijn hobby uit.

Wat mij daar is opgevallen, Elvira? Meestal zijn het de vrouwen die het meeste praten, met veel (onnodige) gebaren. Zij drinken ook meestal koffie terwijl het mannelijke deel van het stel een Trappist of een Abdijbier kiest. Maar er was ook een koppel bij waarvan de vrouw een degustatiebier had besteld en de man een gewone Pils. Er wordt veel geroddeld in de conversaties tussen man en vrouw, vooral door de vrouw. En ik heb de indruk dat de mannen maar half luisteren naar dat gepraat! En… Er wordt dan wel niet meer dialect gepraat, maar het plaatselijk accent blijft goed hoorbaar.

In het café zelf zat niemand. Ik heb gelezen dat misschien 1000 cafés binnenkort hun deuren zullen moeten sluiten, ten gevolge van het rookverbod! Hopelijk zullen de niet-rokers massaal op café gaan binnenkort zodat er geen 1000 faillissementen volgen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten