Dat was meer dan een jaar geleden, onze "wandeling" in de winkel duurde niet lang voor mijn gewrichten smeekten om in het restaurant te gaan rusten maar ik heb ervan genoten. Uiteraard ook van mijn kopjes thee (koffie voor Roger) in dat restaurant. Ze zijn niet meer gratis maar... 1 euro voor thee of koffie à volonté is nog steeds niet duur.
Nog voor die "degustatie" moest Roger een inlichting hebben (hij zocht iets voor de keuken dat we niet gevonden hebben). Met opzet, vermoed ik, stelde hij zijn vraag in het Nederlands aan de klantenbalie van die Ikea van Luik. Hij werd in het Frans beantwoord en leverde daar later, in het restaurant, commentaar op. 'Tja, we zitten wel in Wallonië', relativeerde ik terwijl ik van mijn thee nipte. En Roger: 'Geef toe dat wij zouden proberen een Waalse klant in het Frans te beantwoorden. Hier werd geen enkele moeite gedaan om Nederlands te spreken.'
Hij heeft natuurlijk volkomen gelijk: dat is een van de grote verschillen tussen Vlamingen en Walen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten