We haalden vriend Karel af aan zijn flat in Leuven rond 12 uur en reden samen naar de "Engelenburcht" in Tildonk. Brasserie "De Brug" in Herent was immers gesloten vandaag. Wat we aten was wel iets duurder dan wat we gewend zijn in "De Brug" maar mijn "Mechelse koekoek" was ongelooflijk lekker en de vooraf gratis aangeboden gazpacho en de copieuze sla die het vlees begeleidde maakten dat het prijsverschil uiteindelijk meeviel. Roger en Karel vonden hun varkenswangetjes ook succulent.
Na het eten en lang bijpraten, reden we naar Café Maritime. Daar aangekomen werden we verrast door regendruppels en.... bleek het café gesloten. Ik had er niet meer aan gedacht dat het enkel open is bij mooi weer. Karel stelde voor naar "De Brousse" te rijden. Een typisch volkscafé waar we ons konden installeren onder een afdak in de tuin. Vrij aangenaam ondanks het hinderlijke verkeerslawaai! Hoewel de buienradar ons had gewaarschuwd, verwachtten we niet de diluviale regen die we kregen! Om een beetje droog te blijven moesten we vrij dicht bij elkaar kruipen rond onze tafel. We praatten verder maar omdat Karel het verkeer te hinderlijk begon te vinden, reden we na de bui terug naar de "Engelenburcht".
Nu bleek de brasserie daar gesloten. We besloten terug naar Leuven te rijden en daar naar het studentencafé "De Spuye" te gaan. Daar aangekomen vond Karel het toch wat te druk en stelde hij voor nog eens naar het "Begijnhof Hotel" te rijden. Onderweg haalden we herinneringen op aan de vorige keren dat we daar in de bar afspraken, soms ook met vriend Jan zaliger. Maar dat was al enkele jaren geleden... en de bar van het hotel bleek ondertussen een zelfbedieningsbar te zijn geworden.
Roger en ik vonden dat op zich niet echt een probleem en we maakten aanstalten om ons te bedienen van koffie en thee en daarmee in de tuin te gaan zitten. Helaas, Karel was zo ontgoocheld omdat hij de vroegere sfeer niet terugvond dat hij terug naar "De Spuye" wilde. Ondertussen vielen er weer enkele regendruppels en we besloten Karel zijn zin te geven, ook omdat we in "De Spuye" waarschijnlijk plaats zouden vinden onder een afdak, wat in het hotel niet mogelijk was.
Terug naar "De Spuye" dus. Plaats genoeg, hoewel nog steeds iets te druk en te luidruchtig voor Karel. Toch zaten we nog een klein uurtje met een biertje te praten op het terras, goed beschut tegen de regen die ondertussen weer met bakken uit de lucht viel.
Iets over 18 uur namen we afscheid van elkaar, Karel keerde te voet naar huis (daar vlakbij) en wij reden naar Haspengouw.
En... ik voelde me plotseling doodmoe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten