Schoonzus werd vandaag toch maar naar het ziekenhuis gebracht voor een grondig onderzoek, vernamen we van een van mijn andere schoonzussen. Uiteraard heerst er zenuwachtigheid bij Roger en ikzelf voel me ook niet zo gerust!
Praten met Nany aan telefoon wordt elke dag moeilijker. Ze vertelt heel veel maar ik kan haar vaak niet volgen. Heb steeds meer de indruk dat ze eender welk woord gebruikt als ze niet meteen op het juiste woord valt. Ze vergeet ook zo veel dat het geen zin heeft haar iets te vragen over een paar uur geleden of de vorige dag, dan zegt ze eerlijk dat ze het weer vergeten is. Binnenkort gaan we haar bezoeken: waarover praat ik dan met haar? Ik weet het, naar het schijnt zou het lange termijngeheugen nog werken maar broertje vertelde me onlangs dat ze zich van vroeger ook praktisch niets herinnert. Nog eens foto's van vroeger meenemen?
Een ander telefoontje echter was aangenamer. Straatgenote V. vroeg me of ik haar kleinzoon L. kon helpen met een opdracht voor de lessen Frans. Uiteraard vond ik dat oké en iets later belde L. me zelf. We hebben een poosje (aan telefoon dus) gepraat over die opdracht en zijn aanpak ervan - die ik heel goed vond. Ik gaf hem een beetje raad... en ik kreeg heimwee naar mijn jaren in het onderwijs!
Ik vermoed dat ik vandaag het veranderde onderwijs niet meer zou aankunnen maar wat gaf het vroeger een voldoening te merken hoe snel de leerlingen bijleerden en steeds vlotter Frans spraken en schreven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten