Vandaag was Nany weer heel goed geluimd aan telefoon. Ze wist nog dat ze gisteren (na mijn telefoontje dus) van de "ene gemeente naar de andere was gewandeld" en mensen had ontmoet. Nu maakte ze zich wel zorgen over iets anders. Iemand had haar gezegd dat, als ze geen bezoek verwachtte, ze best thuis bleef, want je wist nooit wie er onverwachts kon aankloppen. Dat vond ze een vervelend idee! Ik legde haar uit dat eender wie, die onverwachts op bezoek komt, haar uiteindelijk wel zou vinden in dat rusthuis maar ik geloof niet dat ik haar heb kunnen overtuigen.
Toen ik vertelde dat we onze wekelijkse boodschappen zouden gaan doen, vroeg ze me of we dat op de markt deden. Ik legde haar uit welke winkels we zouden aandoen en zij zei dat ze ook "nog maar zelden naar de markt gaat maar dat ze dat vroeger wel deed". Inderdaad, vroeger ging ze elke zaterdag naar de markt met onze Matadi-vrienden Beeckman en daarna gingen ze samen iets eten en drinken in een of andere brasserie. Dat herinnerde ze zich blijkbaar wel vandaag!
Voor de rest valt er niet veel te vertellen over deze dag behalve misschien dit: ik viel deze avond op een interessante documentaire van Arte over het verplichte celibaat in de katholieke kerk. Mij lijkt die verplichting al heel lang voor problemen te zorgen (en vroeger, in Leuven, kenden we verschillende priesters die een relatie hadden). Een heel interessante documentaire (maar een beetje langdradig en dat verwijt ik vaak aan Arte).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten