Het is ongelooflijk: de jongste dagen zitten Roger en ik bijna constant romans van Jo Claes te lezen. Tussendoor wordt een of ander taakje afgehandeld, een telefoon beantwoord (Hendrik, dochterlief of V.), even L. ontvangen en geholpen met huistaken (ik heb het opgezocht: in de twee laatste jaren van het BSO wordt inderdaad nog slechts één vreemde taal onderwezen), snel gegeten enzovoort om ons daarna zo snel als mogelijk weer op onze lectuur te storten.
Eva is genezen, hoorde ik vandaag! En nu lees ik nog even voort in "Het oog van de naald".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten