Broodbuik

Als puber zat ik in wat men vroeger op school noemde de "Grieks-Latijnse afdeling". Elke leerling uit een zogenaamde "goede familie" die het iets of wat aankon, werd door zijn ouders in die afdeling ingeschreven, ook al interesseerde wetenschap hem even veel of meer dan die dode talen.
Oké, we leerden onder andere talen ontleden, wat mij later vaak van pas kwam, maar we kregen heel weinig uren wetenschappelijke vakken. Met als gevolg onder andere dat ik moeite heb om sommige boeken te begrijpen.

Dat is ook het geval met het boek dat ik momenteel aan het lezen ben: "Broodbuik" van William Davis, een cardioloog.
Ik begrijp zijn zeer chemisch-technische uitleg over de veranderingen, die sinds het einde van vorige eeuw werden aangebracht aan tarwe, niet echt.

Maar... het viel me wel op dat hij ongeveer hetzelfde vertelt als Verburg van wie ik het boek "De voedselzandloper" ook gelezen heb (en beter begreep). Het enige verschil (op een bepaald moment sloeg ik de rest van het wetenschappelijke deel van "Broodbuik" over om te gaan naar de dieetvoorstellen van de auteur) is dat Davis aanraadt alle tarwe uit ons dieet te schrappen. Verburg liet nog een volkoren boterham toe.

Ik heb het boek nog niet uit maar zit al na te denken over de onmogelijkheid om zulk dieet te volgen in onze samenleving. Ik probeer nu al zo weinig mogelijk suiker, brood, pasta, melk en aardappelen te gebruiken (en dat valt goed mee: ik heb onder andere nooit meer die hongeraanvallen van vroeger). Maar tarwe volledig schrappen, is dat mogelijk?

Een simpele bechamelsaus bijvoorbeeld, die je bij iemand anders eet, bevat tarwe en melk (ik maak ze met kikkererwtenbloem en bouillon - ik weet het: een bouillonblokje is ook niet zo gezond), een taartje dat je krijgt aangeboden: weer suiker, melk en tarwe; een broodmaaltijd, bijvoorbeeld na een begrafenis, een spaghetti-avond voor het goede doel: weer tarwe!

O, wat zou ik meer willen kunnen vertellen over die diëten aan de mensen die ik ontmoet (want ik geloof dat we inderdaad moeten opletten met koolhydraten met hoge glycemische index - dat begrijp ik nog net) maar het uitleggen kan ik niet: te weinig geschoold op wetenschappelijk gebied. Ik krijg telkens als antwoord: 'Van alles met mate eten zal wel oké zijn' en, hoewel ik weet dat het niet waar is, kan ik geen antwoord formuleren omdat ik te weinig op de hoogte ben van scheikunde enzovoort.

Terwijl ik dit schrijf, heb ik wel een website gevonden (zie eerste link hierboven) van iemand die (denk ik) meer begrepen heeft van Davis' boek dan ik. Ik ga nog even daar naartoe!