... de laatste dagen voor mijn vingers en mijn armen: heel veel berichten beantwoord en letterlijk uren aan telefoon gehangen (heel vaak verstaan de mensen me niet als ik de hoorn niet vlak bij mijn gezicht hou, met alle gevolgen van dien voor mijn armen). Ik hou het hier dus weer heel kort.
Enkel nog even dit: heel veel van dat "werk" had te maken met kennissen die het moeilijk hebben met de beperkingen voor Kerstmis. Ik probeer ze dan tevergeefs ervan te overtuigen dat je niet echt verplicht bent te feesten met kerst.
Helaas... en daar heb je weer die eigenaardige paradox: zij willen absoluut een feest "omdat het zo hoort" en zouden daarvoor zonder aarzelen (tenminste als er geen kans was op een boete) de Coronamaatregelen overtreden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten