Het was een dag vol huishoudtaken, onverwachte telefoontjes en veel te beantwoorden mails, allemaal van (ongeveer) leeftijdgenoten, over gezondheids- en andere problemen. Voor de rest, lectuur en nog enkele "familiefilmpjes" die me weer zo nostalgisch maakten: wandelingen die ik nu niet meer zou aankunnen (en ik vrees dat Roger dat nog erger vindt dan ik), reizen, huiselijke taferelen die nooit meer terugkeren, ...
Ik herinner me dat Nany, de voorlaatste keer dat we haar bezochten, klaagde: 'Ik had me oud worden anders voorgesteld'. Dat vond ik toen heel eigenaardig omdat ze dat pas zei op haar 91 jaar (en vlak voor haar overlijden dus), terwijl ze tot dan weigerde toe te geven dat ze al oud was én daardoor tot veel minder in staat was dan vroeger. Ikzelf besefte toen immers al een hele tijd dat oud worden serieus veel beperkingen met zich meebrengt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten