Een heel bijzondere middag

Nadat Roger nog enkele uren had voortgewerkt aan de boekenkasten en ik de wasmachine enkele keren aan het werk had gezet, gingen we eindelijk nog eens wandelen. Dat wil zeggen, Roger wilde nog foto’s maken van oorlogsmonumenten in enkele deelgemeenten van Heers. Maar we kregen dus eindelijk nog eens onze dagelijkse beweging. Het regende niet maar het was koud (‘Bra koud’, zou mijn “marraine” gezegd hebben. Wat ben ik toch nostalgisch de laatste tijd!).

Tussen alle boeken die we dubbel en soms driedubbel hebben, vond ik natuurlijk ook mijn eigen boeken. En ik had voor ons vertrek een exemplaar van “Bruce” uit de doos, bestemd voor de kringwinkel, gegrabbeld.

Om 15 uur werden we immers verwacht bij Maj. Vermits “Bruce” niet samen met mijn andere boeken werd tevoorschijn getoverd op de literaire avond onlangs in de bibliotheek, wist ik bijna 100% zeker dat Maj het nog niet gelezen heeft.

Het werd een heel bijzondere middag in het mooie, smaakvolle en heel persoonlijke interieur van Maj en Charlie (en Maj – Charlie was er niet - vertelde me haar voorkeur voor rood, waar ik me volledig in terugvind).

Lekkere hapjes, excellente Cava en Westmalle, en heel diepgaande gesprekken (daar ga ik uiteraard niet over uitweiden, maar weer ondervonden dat elke mens zijn deel leed te verwerken krijgt). Onuitgegeven teksten (ook van andere mensen uit Heers) te lezen gekregen, waarbij ik vaak rillingen kreeg.

Had ik toch maar een beetje meer een neus voor zaken gekregen van onze schepper! Was ik toch maar een beetje vlotter in de omgang! En een vlotte prater! Had ik in dat geval geen uitgeverij kunnen oprichten voor alleen mooie, diepzinnige boeken? Ach, dan zou ik doen zoals alle uitgeverijen: eerst zorgen voor eigen winst (ik hoorde gisteren dat zelfs uitgeverij P in de problemen zou zitten. Wegens te idealistisch?)

Ik dacht ineens terug aan Free Musketeers en vroeg aan Maj of ze hun site niet even wilde bezoeken op het Internet. Dat deden we samen en inderdaad, nog steeds geven ze boeken gratis uit (als je hen als “uitgever” kiest, uiteraard niet als je via hen een boek in eigen beheer uitgeeft – dat zal dus wel de uitleg zijn van wat gisteren Jeannette en Luis beweerden).

Ik vond het echt “klikken” tussen Maj en mij… En ik denk dat we een beetje te lang van haar gastvrijheid hebben genoten! We waren immers pas om 18 uur terug thuis!

Waar ik, hoewel we geen honger meer hadden, onze hertenragout opzette nadat ik eerst een website had bezocht waar Maj mij de URL had van gegeven. Ik weet niet of ik die URL mag delen (waarschijnlijk wel) maar weet dat ikzelf ervan genoot!

Rond 20 uur, nadat Roger nog voort had gewerkt in zijn atelier, aten we een restje linzensoep van gisteren.  De ragout was toen nog niet klaar en zal dus voor morgen zijn!

O ja, ik kreeg van Maj een boekje cadeau. Nee, geen literair werk, wel iets dat ze had gemaakt ter gelegenheid van de 40ste huwelijksverjaardag van haar zus die sinds haar huwelijk in Italië woont. Het zijn herinneringen aan veel mensen die vroeger in enkele deelgemeenten van Heers leefden. Ik vroeg haar of Heemkunde Groot Heers het bestaan van dat boekje kende, Maj dacht van wel… Wij denken van niet. In feite heeft ze daar gedaan wat ik al lang vind dat Heemkunde Groot Heers zou moeten ondernemen voor alle deelgemeentes.