Goed doorgewerkt vandaag, in de bibliotheek-eetkamer. Die stond eigenlijk pas morgen op mijn programma, en vandaag zou ik de badkamer een grondige beurt geven. Ik bedacht echter dat de bibliotheek niet meer gebruikt wordt voor al onze “kindjes” hier zijn, en dat de badkamer wel nog dienst zal doen tegen dan. Dus beter de zaken omdraaien, vond ik.
Deze avond waren we uitgenodigd op de opening van de tentoonstelling “In woord en beeld” van de Tongerse Schrijverskring, in het cultuurcentrum van Tongeren, de “Velinx” (ik weet niet van waar die benaming komt, straks misschien even opzoeken).
KVLS-lid Micheline Cuypers is ook lid van die kring, en eigenlijk wilde ik vooral haar bijdrage bewonderen, en haar nog eens ontmoeten (wat dus is gelukt).
Tijdens de eerste toespraak (ik meen mij te herinneren van de voorzitter van de kring – ik heb absoluut geen auditief geheugen) werd erop gehamerd dat de kring geen beroepsauteurs herbergt. Ik stelde me meteen de vraag wat beroepsauteurs dan wel zijn? Mensen die van het schrijven kunnen leven? Hoeveel zijn er dat in Vlaanderen, gesubsidieerden niet meegerekend? En, zijn die daarom echt beter of kunnen die zichzelf beter verkopen?
We hadden voor de toespraken al wat rondgewandeld op de tentoonstelling en tussen wat ik daar zag en las (teksten gekoppeld aan “beeldende kunst” – foto’s of schilderijen) had ik al enkele heel mooie dingen gezien en gelezen. Uiteraard stond er volgens ons ook “kaf tussen het koren”, zoals Roger het zo mooi verwoordde aangaande zaken die wij minder mooi vonden, maar iets “kaf” vinden, is natuurlijk heel subjectief!
Nee, lieve Micheline, jij behoorde absoluut niet tot wat Roger tot “kaf” herleidde!
Na de toespraken kwamen de “woordkunstenaars” zelf aan bod en ik dacht: “Oei!”. Vaak vind ik teksten mooier als ik ze lees dan wanneer ik ze hoor (al is dat niet echt de regel), en vaak krijg ik de indruk, als mensen beginnen uit eigen werk voor te lezen, dat ze vol van zichzelf zijn. Net zoals tijdens de laatste literaire middag van de KVLS, viel het hier ook mee, enkele uitzonderingen niet te na gesproken.
Daarna eindelijk even gebabbeld met Micheline voor we terug huiswaarts keerden. In de kou! De herfst lijkt echt voorbij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten