Het had gisteren nogal voeten in de aarde voor ik vorige post online kreeg! Ik werk met “Windows Live Writer”, maar heel af en toe laat dat programma het afweten. Telkens heb ik dan geprobeerd het euvel op te vangen met “Blogger” van Google, maar dat werkt heel stroef! Gisteren gaf ik het op een bepaald ogenblik op, probeerde heel laat nog een laatste keer via “Live Writer”… En toen ging mijn tekst eindelijk (en bliksemsnel) het net op. De aflevering van Star Trek waar ik voor die perikelen was beginnen naar te kijken, heb ik niet uitgekeken. Deze avond wel, na een doodgewone “huisvrouwendag”.
Het is eigenaardig: ik heb vandaag heel hard gewerkt (geen vertalingen), ‘s avonds na het eten wat gelezen in de relax (jawel, Nononc, met een blokje bittere chocolade smeltend op mijn tong), enkele mails beantwoord en die aflevering uitgekeken, en toch heb ik het gevoel dat ik “niets” gedaan heb!
Dat was trouwens mijn dilemma deze avond. Ik had me voorgenomen, vermits (niet “omdat”, ik voel echt een betekenisverschil tussen die twee woorden) ik geen tijd meer krijg om de verhalen, die zich in mijn hoofd afspelen, om te zetten in een boek, elke avond iets te posten op deze blog. Tenzij ik echt niets te vertellen heb, of ik echt de kans niet krijg. Moest ik dan deze dag overslaan omdat ik naar mijn gevoel “niets” heb gedaan of proberen te reconstrueren wat ik “wel heb gedaan”? Ik dacht terug aan wat ik eens wil verwezenlijken met Elena en Matthias: proberen elke dag (of week, of maand) herinneringen aan de aangename momenten op te slaan.
Ik heb dus gekozen voor de tweede optie!
Deze ochtend, bij het opstaan, een sms'je gevonden van de optieker: de leesbril van Roger was klaar. Later, tijdens onze brunch, een telefoontje: mijn leesbril was ook klaar.
Het regende, en het heeft praktisch de hele dag geregend. We moesten vandaag sowieso enkele boodschappen doen, dachten eerst daarvoor naar Borgwom (Waremme) in het Walenland te rijden, maar besloten dus maar naar Sint-Truiden te gaan.
Auto geparkeerd in een zijstraat van de Luikerstraat, naar de brillenwinkel gewandeld door de regen (Roger kreeg een wandelingetje cadeau). De brillen pasten perfect. Ik heb de mijne trouwens nog niet van mijn neus afgezet sindsdien: het is een bifocale bril, die de oogarts “degressief” noemt: ik kan er perfect mee lezen en zien zoals ik zie zonder bril. Maar even slecht ver zien als zonder bril. Ik wilde immers nog geen bril om ver te zien!
Daarna terug naar de auto gestapt (in de regen) en naar Colruyt gereden, waar we onze boodschappen deden.
Elena en Matthias, ik heb daar voor jullie wat spulletjes besteld bij Sinterklaas! En wijn gekocht, onder andere om cadeau te geven: we hebben vandaag (brillen inbegrepen) uiteindelijk meer uitgegeven dan wat ik in mijn beste maand verdien!
We waren pas thuis, en ik wilde aan het stofzuigen gaan in de kamers van Hendrik en zijn zus, toen Jan Gerits belde. Over de volgende monografie en over nabestellingen van de vorige. Toen dat geregeld was, ben ik naar de verdieping getrokken. En heb mij, tijdens het stofzuigen, mateloos geërgerd aan de rommel die mijn liefke (ik ook een beetje, ik geef het toe, maar veel minder
Daarna was het echt tijd om te koken. Dat werd iets heel lekkers! Spinazie met kikkererwten zoals we ze ooit in een bar te proeven kregen in Córdoba! Heel snel klaar en heel gezond.
Hieronder het recept (weliswaar in het Frans):
Préparation : 10 min
Cuisson : 20 min
Ingrédients (pour 4 personnes) :
- 200 g de pois chiches
- 600 g d'épinards
- 1 oignon
- 1 gousse d’ail
- sel, huile
Préparation :
Mettre les épinards à bouillir dans un peu d’eau salée.
Egoutter et réserver.
Dans une poêle mettre de l’huile, faire frire l’oignon, la gousse d’ail écrasée et ensuite les pois chiches (rincés et égouttés) et 2 petits verres d’eau.
Couvrir.
Laisser cuire 15 min.
Dans un faitout, faire revenir les épinards et ajouter le mélange de pois chiches.
Laisser sur feu doux 5 min, couvrir et servir chaud en accompagnement de morue par exemple.
Ik vervang wel telkens de vis door spiegeleieren, zoals ik het heb leren eten in Córdoba.
Daarna heb ik nog wat gelezen terwijl Roger voortwerkte in zijn atelier, en uiteindelijk dus verder naar een aflevering van Star Trek gekeken!
Eigenlijk toch een mooie dag!
Op één dag méér uitgeven dan je op een maand kan verdienen...: heb ik ook al enkele keren ondervonden!.Je weet toch wat J.J.Rousseau zegt: er zijn 2 manieren om veel geld te hebben: meer rijkdom verzamelen of je verlangens beperken! Hij bedoelt natuurlijk niet dat enig stukje chocolade...
BeantwoordenVerwijderenInderdaad! Maar ik heb al zo weinig verlangens voor mezelf! :-)
VerwijderenBehalve die bril dan, maar die was echt nodig! Kusje.