Roger en ik besloten al heel snel alle "toevalligheden" in ons leven te noteren. Eerst deed ik dat in een apart schriftje maar al heel snel integreerde ik het gewoon in mijn dagboeken (die jullie hier dus niet te lezen krijgen hé😀).
Vandaag gebeurden er echter twee eigenaardige zaken die ik wel wil vertellen.
Je moet weten dat in onze "bibliotheek" enkel fictieboeken op de planken staan. Ik heb destijds de andere boeken, die ook niet direct thuishoren in onze werkkamer, per soort in dozen gedaan, in de hoop dat Roger me ooit zou helpen een plek ervoor te vinden. Roger stapelde de (voor mij veel te zware) dozen op en... hij deed er verder niets mee, zodat ik niet meer aan die boeken geraakte (ik kon zelfs niet één doos optillen).
Omdat ik al een poosje met Bernadette over en weer mail over taal en dialecten, wilde ik graag "Het einde van de standaardtaal" van Joop Van der Horst opnieuw lezen. Helaas, ik wist dat het boek in een van die onbereikbare dozen zat.
Vandaag moest ik iets halen uit de bibliotheek... en ik merk dat, na onze recente opruim- en schoonmaakbeurt, Roger weer één doos vol boeken niet terug op de stapel heeft gezet maar op tafel heeft laten staan. Typisch voor Roger natuurlijk maar het toeval wil wel dat net in die doos het boek steekt dat ik zo graag wilde herlezen!
In onze jongste mails hadden Bernadette en ik het vaak over het feest voor onze verjaardag in 2022, bij Ivo Hermans. En we waren overeengekomen binnenkort Ivo, Beatrijs, Koen en Jopie op restaurant (in deze buurt) uit te nodigen. Bernadette zou contact opnemen met Koen De Cauter en als hij akkoord ging, zouden we enkele data voorstellen aan Ivo. Bernadette kreeg echter ook te maken met een overlijden in haar familie en had dus nog geen contact gehad met Koen.
En dan, deze avond, kregen wij "toevallig" een telefoontje van Ivo (die, net zoals wij, praktisch nooit telefoneert). "Zomaar", maar eigenlijk omdat hij al zo lang niets meer hoorde van ons, Koen, Jopie of Juan, "excuseerde" hij zich. Uiteraard werd er lang bijgepraat en ik vertelde hem dus toch al over onze restaurantplannen.
Hoewel Ivo eerst heel enthousiast leek, zullen uiteindelijk onze plannen niet kunnen doorgaan: "voor Beatrijs (uit Gent) is het hier veel te ver", schreef Ivo me later in een mail, en zelfs hij aarzelt, want "bij een restaurantbezoek hoort de nodige goede wijn" en daarna nog zo ver terug moeten rijden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten