Het was een drukke dag na de rust van gisteren bij Elena! Hoewel ik gisteren avond toch wel moe was. Elena was heel aanhankelijk, wilde constant opgepakt worden, heeft een beetje gestapt in de tuin, heeft helemaal alleen een deel van haar fruitpap opgegeten. Ze leek helemaal genezen.
Vandaag vertalingen, een beetje schoongemaakt, boodschappen, een paar wasmachines laten draaien, maar toch een uurtje de tijd voor een lentewandeling op de grens van Kerniel en Gors-Opleeuw. Mét de eerste bloesems aan een paar verwilderde pruimelaars! En het gelach van groene spechten, het geroep van roofvogels en het gefluit van andere vogels die ik niet herkende. Voor de rest volledige stilte en alleen twee ruiters ontmoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten