Op deze mooie lentedag had ik weer de indruk dat we op reis waren: we bezochten vier Waalse Haspengouwse dorpen na elkaar… En voor mijn geheugen is dat heel belastend! Dat is een van de redenen waarom ik niet hou van georganiseerde reizen!
Al heb ik er wel van genoten. Aan de hand van de foto’s van Roger en Wikipedia zal ik proberen ze niet door elkaar te halen in mijn relaas!
We reden eerst naar Lincent (Lijsem). Een heel mooi dorp, al vond Roger het een beetje rommelig (maar ik hou daar meer van dan van strakke gebouwen en straten). Hier en daar een wandelpad dat tussen twee huizen verdwijnt om je naar een heel andere kant van het dorp te voeren. Eentje bracht ons tot bij de prachtige ruïne van de Romaans-Gotische kerk Saint-Pierre.
Mooie huizen ook, en enkele grote boerderijen.
En twee kastelen. Rond een van hen liep weer zo’n wandelpad dat we volgden.
In Lincent werd vroeger de steen “tuffeau de Lincent” gewonnen. Aan een bewoner die we ontmoetten op straat (er was meer beweging op straat dan in onze dorpen) vroeg ik of er nog een groeve was. De man (ik schat dat hij ongeveer 70 jaar was) vertelde dat hij zelf de groeve niet meer gekend heeft.
Op een zeker ogenblik liepen we (weer langs zo’n wandelpad) langs een geheimzinnige muur. We vroegen ons af wat er achter schuilde, maar aan het einde ervan bleek het enkel een paardenweide te zijn!
Daarna wilde we naar wat we dachten een deelgemeente van Lincent te zijn: Linsmeau (Linsmeel). Maar dat bleek een deelgemeente van Hélécine. Op het eerste gezicht was er daar alleen een kapel die ons interesseerde.
Maar terwijl we zoals gewoonlijk even rondliepen op het kerkhof, zagen we achter de muur ervan een kasteel staan.
Roger had via zijn smartphone gevonden dat Pellaines (Pellen) wel een deelgemeente is van Lincent, en dus reden we daar naartoe. Daar werden we vooral bekoord door het domein van de kasteelhoeve.
Volgde nog Racour (Raatshoven), ook een deelgemeente van Lincent, met zijn bijzondere kerk van de 16de eeuw, zijn vroegere pastorie en zijn “Musée de la vie locale et du tarare”. Het museum was gesloten, maar leek wel interessant. Voor een volgende uitstap misschien?
Voor we terug naar huis reden hebben we ons eerste terrasje van het jaar gedaan, in Landen. Met een lekker biertje! Een zalige zondag was dit dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten