We hebben vandaag weinig tijd besteed aan onze boeken: we zijn naar de erfgoedmarkt in Hoeselt gereden, al had ik me voorgenomen er dit jaar geen boeken te kopen. Het was moeilijk aan de verleiding te weerstaan, zeker toen we twee leden van Heemkunde Groot Heers ontmoetten, met een boek dat me ook heel fel interesseerde.
Er werd op die jaarmarkt heel veel aandacht geschonken aan dialecten en het viel ons op dat iedereen die dialectwoorden lukraak opschreef, zodat er geen lijn inzat. Waarom gebruiken die dialectonderzoekers toch niet het fonetisch schrift? Natuurlijk omdat doorsneemensen dat niet kennen… Maar zo moeilijk is dat niet aan te leren!
Ik heb de verleiding om boeken te kopen kunnen weerstaan en misschien is het daarom dat het lot zorgde dat we bij het verlaten van de markt een leuk boekje cadeau kregen: “Kattentongen, ezelsoren en varkenspoten, onze keuken in de 20ste eeuw”, van Eddie Niesten, Jan Raymaekers en Yves Segers.
We waren nog niet lang thuis (en ik was toch weer boeken aan het schikken) toen er werd gebeld. De broer van Roger en zijn echtgenote! Dat werd een blij weerzien en gezellig bijpraten aan een hoekje van de keukentafel, de enige vrije plek in huis!
Ze wilden niet blijven eten – ik had anders met veel plezier nog een voorgerechtje in elkaar geflanst zodat we daarna met z’n vieren genoeg hadden aan het voorziene avondmaal, namelijk een doodgewoon groentesoepje, zalm met een mosterdsaus en gestoofde witloof.
O ja, ik vergat nog iets te vertellen over die jaarmarkt! Daar ontmoetten we heel toevallig een vrouw die bleek in Kerniel te wonen. Zodra ze hoorde dat Roger daar zijn kinderjaren had doorgebracht en gevraagd had waar hij dan woonde in die tijd, begon ze heel spontaan over de “slachter” van Kerniel te spreken. En die “slachter”*, dat was de vader van Roger! Die dame bleek een vroeger buurmeisje van Roger te zijn; en herinnerde zich, hoewel ze toen amper 7 jaar was, dat Rogers familie in 1956 verhuisde naar het Leuvense.
* Het is me al vaker opgevallen dat ze in deze streek spreken over een “slachter” terwijl ik elders in Vlaanderen altijd het woord “beenhouwer” hoor gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten