Nadat ik de vorige post schreef, kregen we deze nacht enorm veel wind. We vreesden voor een onweer, maar het is droog gebleven. Deze ochtend was de lucht echter helemaal dicht. We vertrokken zonder ontbijt rond 10 uur langs de gewone weg en kochten in Peyrac croissants die we onderweg opaten.
Even later reden we dwars door Souillac, nadat we enkele druppels regen hadden gekregen. Om 12 uur reden we de Limousin, departement Corrèze, binnen. En even voor Brive la Gaillarde reden we de snelweg op.
Om 12:45 uur hielden we een sanitaire en picknickhalte op de aire Porte de Corrèze. Wat was het daar koud! En winderig! Ik denk dat we nog nooit zo snel hebben gegeten. Na nog enkele korte haltes (waarbij het opvallend warmer was geworden… En, ik zou het nog vergeten te vertellen, waarbij we op een van die “aires de repos” dat koppel uit Wales met wie we gisteren spraken tijdens een wandeling weer ontmoetten) reden we de Berry binnen, en namen we de afrit naar Vierzon Noord, om van daaruit weer zo’n saaie, rechte weg te volgen door een woud, naar Neuvy sur Barangeon en daarna Aubigny.
Er was niemand aan het onthaal van de camping, maar er hing een briefje dat we ons mochten installeren, wat op nog geen half uur gebeurde. Voor we boodschappen gingen doen, liepen we nog even langs het onthaal. Deze keer was de uitbater aanwezig. Hij herkende ons meteen zodat we zelfs geen identiteitskaart moesten tonen. En vertelde ons dat hij onlangs twee Engelse fietsers op de camping had gehad die op twee dagen de hele camping, het sanitair, het zwembad, de wasplaats enzovoort veel vuiler hadden achtergelaten dan de 200 kampeerders die kort daarvoor tegelijk logeerden op de camping.
Het restaurantje waar we vorig jaar (of was het voor twee jaar?) hadden gegeten was gesloten en hij raadde ons de bar “ENTREPOTes” (let op de woordspeling*) aan. Daar kon je, zei hij, bij een glas wijn of bier, lekkere hapjes eten. In het nabije restaurant moest je een menu nemen.
Toen we op de camping aankwamen, had de zon geschenen, maar toen we onze boodschappen terugbrachten, was het bewolkt geworden. En terwijl we in de ENTREPOTes van een glas wijn met een uitgebreide kaasschotel genoten, begon het te gieten. Dat duurde echter niet lang. De wijn en de kaas waren voortreffelijk, de bar nogal gezellig rommelig, maar de televisie stond aan en dat hinderde. De kaasschotel was zo uitgebreid dat ik daarmee voldoende had gegeten, maar Roger leek zin te hebben in meer. We liepen dus naar het ander restaurant dat vandaag ook bleek gesloten te zijn, en toen besliste Roger dat hij toch genoeg had gegeten.
Hier, onder de leeftent, geraak ik weer online… en ik vond heel veel, uiteraard nog niet beantwoorde, mails. Ik heb deze avond niet de tijd om ze allemaal te beantwoorden, dus vrienden, nog een beetje geduld!
Ik las dat Matthias inderdaad al een poosje lustig rondkruipt en overal aan zit, en dat Elena een beetje ziek is geweest.
* “Entrepot” betekent opslagplaats en “entre potes” betekent “onder kameraden”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten