2 oktober 2013
Morgen trekken we waarschijnlijk naar Aubigny, waar ik hopelijk mijn verslag van eergisteren, gisteren en vandaag zal kunnen posten.
Deze ochtend werden we om 8 uur gewekt door Nederlandse buren die met heel veel lawaai hun camper reisvaardig maakten. Twee uur hadden ze er voor nodig!
Toen ze eindelijk waren vertrokken, keerde de stilte weer, enkel onderstreept door een lachende specht. Het was weer heel warm vandaag, al heb ik geen idee van de temperatuur die we haalden. Ik vermoed dat we onder de 30°C bleven, maar het leek warmer en meer drukkend dan in Spanje. Vochtiger?
We besloten na ons ontbijt nog een paar van die gehuchten te bezoeken. Eerst reden we naar La Salvetat waar naast de kerk nog welgeteld één huis stond.
Tijdens een wandelingetje in de buurt kwamen we een koppel uit Wales tegen met wie we even praatten. Ze waren op weg naar huis na zes weken rondtoeren en wandelen in Frankrijk en Spanje.
Van daar ging het naar Saint-Laurent, waar naast de kerk een gebouwencomplex stond dat volgens mij vroeger verschillende huizen vertegenwoordigde maar nu één enkele enorme woning was.
Nadat we iets waren komen eten op de camping stelde ik voor even naar Molières te rijden. Dat ging langs heuvels begroeid met wijngaarden, maïs en bosjes. In Molières bleek er buiten de eigenaardige kerk niet veel te bezien.
Eerst dachten we twee kerken naast elkaar te zien, maar in feite ging het over de toren van de vroegere kerk naast een nieuwe kerk.
Het was dus heel warm en we gingen nog iets drinken in Montpezat zelf, waar ik nog even een gesprekje voerde met de uitbaatster van het café. Wat een sappig Frans spreken ze hier toch! :-)
We gingen terug naar de camping, waar ik een sms-je van onze dochter beantwoordde: Matthias blijkt nu te kruipen! En waar ik pas aangekomen Engelsen gadesloeg: ze hadden meer dan anderhalf uur nodig om hun immense caravan te installeren. Na wat ik deze ochtend meemaakte, vraag ik me af wat het voordeel is van een camper of een caravan? Hoewel… Wij hebben een poosje, lang geleden, met een caravan gereisd en nooit heeft het zo lang geduurd voor wij volledig op onze plek zaten.
Ik kreeg toen ook een telefoontje van Jan Gerits die niet wist dat we in Frankrijk zitten en zich zorgen maakte omdat ik niet had laten weten of ik de volgende Limburgse monografie had aangekregen. Nog meer werk dat op mij wacht eenmaal we thuis zullen zijn! :-(
We besloten deze avond te gaan eten in een van de twee restaurants van het dorp, “Le Héron d’Or” en kwamen bij een Nederlandse uitbaatster terecht. We namen er een eenvoudig maar lekker en niet te overdadig menu. Voor 10 euro kreeg Roger een heerlijk aangemaakte salade van latuw en tomaat, een gehaktbroodje met ratatouille en gepofte aardappel, een glas wijn, een mokka-ijsje en een koffie. Ik nam het menu aan 13 euro: knolseldersoep, gebraden kip met ratatouille en gepofte aardappel, een kwart liter wijn, platte kaas met honig (heel lekker en amper zoet) en thee.
Toen we naar de camping terugkeerden rond 20:330 uur bleek het al pikdonker te zijn. En er was veel meer volk op straat dan eergisteren.
Het is de eerste keer dat we in Montpezat zijn, en echt, als we ooit nog op reis gaan (ik vraag me telkens weer af of onze manier van reizen niet te zwaar wordt voor Roger maar telkens als we een andere manier overwegen, moeten we allebei toegeven dat we daar niets voor voelen), wil ik onder andere graag naar hier terugkeren. Net als naar het niet zo ver van hier liggende Saint-Antonin Noble Val dat we vorig jaar bezochten en waar we dit jaar geen tijd voor vonden/maakten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten