Na een doodgewone ochtend en deel van de middag, enkele huishoudtaken, een telefoontje met straatgenoten V. en T., heel interessante lectuur en een boeiende video (waar ik straks over vertel) was het eindelijk tijd om de nieuwste koelkast in gang te zetten.
Terwijl dat toestel afkoelde, besloten wij een wandeling te maken in Sint-Truiden. We kochten er onder andere e-liquids voor mij en in een warenhuis wilden we eerst eten kopen voor deze avond. Nadat we in die winkel eieren, twee hamburgers, rucola en tomaten in ons karretje hadden geladen, zei Roger ineens tegen me: 'Zouden we niet beter een blik openen? Stel je voor dat de koelkast weer niet goed werkt, dan kunnen we de rest van de groenten misschien weer wegsmijten'.
Ik gaf hem gelijk en we liepen de winkel buiten met alleen eieren.
Deze avond openden we een blik cassoulet. Ik had dat nog nooit gegeten, denk ik, en, hoewel de smaak op zich meeviel (het was een huismerk van Colruyt), onze avondmaaltijd herinnerde me eraan dat ik het eigenlijk niet heb voor witte bonen. Het is niet zozeer de smaak die me stoort als hun "textuur", het gevoel in mijn mond dus.
De koelkast blijkt fatsoenlijk te werken deze keer. We hebben er al drank in gestoken en gaan dus heel snel zorgen dat er weer een beetje proviand in huis is.
Deze avond keken Roger en ik samen naar een aflevering van "A touch of Frost": "Conclusions". Zo spannend dat we, tegen onze gewoonte in, de volledige aflevering van bijna twee uur uitkeken.
O ja, voor we de koelkast aanzetten, had ik dus dit gelezen. Over homeopathie en over onder andere waarom het zo moeilijk is wetenschappelijk te bewijzen dat die werkt. Echt interessant, al vrees ik dat wie denkt dat homeopathie zich beperkt tot suikerkorreltjes het artikel niet zal lezen. En uiteraard als excuus onder andere zal aanvoeren dat het Frans is. Ik herinner jullie eraan dat er zoiets als Deepl bestaat (al is dat niet echt in mijn voordeel!).
En ik heb ook gekeken naar dit. Over bijna doodervaringen en mediums en de houding daartegenover van een arts die vroeger heel "materialistisch" was maar nu denkt in de richting die ikzelf uitging in die roman van mij.
Hendrik, je zult toch even moeten nadenken over de mogelijkheid dat we, zoals ik denk, hersenen hebben die bewustzijn "capteren" en niet "produceren"! Een beetje zoals een televisietoestel hé!
Hoewel, deze arts had nog een mogelijke andere verklaring, waar ik ook kan inkomen. Namelijk dat ons linkerhersenhelft te veel wordt aangesproken in onze contreien en dat, omdat op het moment van overlijden, die helft wegvalt, de rechterhelft vrij spel krijgt. Maar kijk zelf eens, jongen (ik weet immers dat jouw Frans ongelooflijk goed is).
O ja, vandaag toch een ontgoocheling. Normaal gezien zou ik binnenkort op de kindjes gaan passen terwijl dochterlief en schoonzoon, samen met Roger, Hendrik en Debby nog zouden helpen verhuizen.
Ik kreeg zopas een telefoontje van onze dochter: ze zijn die dag niet vrij, ze had zich doodgewoon vergist van datum!
Dat weerzien met de kleinkinderen wordt dus even uitgesteld... maar ik troost me met een kaartje uit Dénia (Costa blanca, waar dochter, schoonzoon en kindjes onlangs waren na een korte rondreis in Spanje) dat we vandaag kregen en dat geschreven was door... Elena!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten