Eindelijk nog eens echt gekookt!

Na onze brunch, enkele huishoudtaken en een vergadering van de werkgroep WO I-II (deze keer een heel efficiënte bijeenkomst van precies twee uur, waarop we terzijde vernamen dat het al veel beter gaat met lid Jef V. die een heupbreuk opliep na een val met zijn fiets), deden we eindelijk nog eens uitgebreide boodschappen.

Minder uitgebreid dan vroeger echter: de nieuwe koelkast is opvallend kleiner dan de vorige. Maar ze verbruikt veel minder elektriciteit hebben we al opgemerkt.

We kochten onder andere bittere chocolade (wat heb ik die gemist als toetje de vorige weken!). Deze keer in de Lidl, waar ik er nu vond met 85% cacao, 1% minder cacao dan in de dure chocolade van bij Colruyt. En diepvries broccoli, lamsvlees en zalmfilet bij Aldi (ik wilde deze avond zalm bakken). Plus diepvries soepgroenten bij Colruyt en een nieuwe lading yoghurt, look en fruit.

Daarna, toen ik thuis onze boodschappen had opgeborgen, begon ik te koken. Eindelijk nog eens!
O, niets speciaals, want ik had nog een paar wortels over die ik liever niet wegsmeet. Het werd dus, na een gewone groentesoep, zalm met wortels en erwtjes. Omdat Roger meer houdt van erwtjes dan van wortelen, volstonden de paar peeën die ik nog had. Ik heb er wel een ui, twee teentjes look, een koffielepel kurkuma en een koffielepel curry aan toegevoegd... en dat bleek heel lekker! We  eten nog steeds geen aardappelen en telkens opnieuw valt me op hoeveel meer groenten we eten! Wat eigenlijk vanzelfsprekend is.

Na de maaltijd voor mij een uurtje lectuur met eindelijk nog eens bittere chocolade smeltend op mijn tong. Zalig!

Ik lees nog steeds voort in Shantaram. Nu ben ik aan het derde deel begonnen. Het gaat traag, niet omdat het niet goed is, integendeel: omdat het zo goed is dat ik van elke zin geniet.

En dan kwam er een telefoontje van mijn moeder Nany. Ze wilde praten, dat is duidelijk. Vooral over het feit dat ze zich heel fel verheugt over een bezoek dat ze volgende zondag zal krijgen. Ik vertel daar later wel over. Ikzelf had even overwogen die dag ook naar Nany te gaan (omdat ik haar bezoekers ook graag zou terugzien) maar we hebben uiteindelijk een andere (volgens mij meer dringende) afspraak aanvaard. Daar vertel ik ook over na het weekend.
Nany bleek ook veel minder pijn te hebben, dat hoorde ik aan haar manier van praten.
En... ze bleek nog na te genieten van onze verrassing vorige zondag.

Daarna heb ik nog een kleinigheid veranderd aan de jongste Limburgse monografie, na een mailtje van Jan Gerits. En keken Roger en ik nog naar een aflevering van "A touch of Frost".

Eigenlijk zou ik nog enkele mails moeten beantwoorden maar ik denk dat ik dat tot morgen uitstel: er is niets dringends bij.