Verrassing voor Nany

Over de rustige dag van gisteren valt niet veel te vertellen! Of toch wel, maar dat doe ik straks nadat ik heb uitgelegd hoe we Nany verrasten vandaag.

Hoewel er nog wat werk was, had ik vandaag veel zin even naar Nany (mijn moeder dus) te gaan en samen iets te drinken op een terras. Alleen... het is telkens zo ver rijden voor zo'n kort bezoek hé!

En toen kreeg ik een idee. Waarom dat niet combineren met eindelijk nog eens een ontmoeting met mijn vriendin Denise? Als dat voor haar paste uiteraard.

Ze vond het een goed idee. Roger en ik trotseerden de 313 en van bij Denise belde ik naar de gsm van Nany. Ze bleek zich bij tante José te bevinden, wat maakte dat ik me minder schuldig voelde omdat Denise en ik hadden besloten samen een lange wandeling te maken voor we Nany (en haar vriendin tante José) zouden ophalen.
Enerzijds zou Nany die wandeling nu niet aangekund hebben, anderzijds, Denise, Roger en ik wilden wel eens even onder elkaar zijn (Denises partner kon er niet bij zijn vandaag).

Samen liepen we een goed uur in Vordenstein, we praatten bij, bewonderden de vegetatie, haalden herinneringen op, enzovoort.
Daarna haalden we mijn moeder Nany en haar vriendin af en gingen we allemaal samen iets drinken op het terras van Ciconia, daar vlakbij.

Ik merkte dat Nany goed overweg kan met haar rollator en dat ze aan de arm van een begeleider nog vrij goed stapt. In haar eentje lijkt moeilijker. Ze leek zo blij ons te zien, tante José trouwens ook, dat merkte ik, Nany kwam nog een andere vriendin tegen die daar zat met haar dochter, kortom het leek wel een beetje feest (alleen jammer van de wespen, maar kom, het is augustus).
We bestelden bier (voor Roger en mij), koffie (voor Denise) en een halve liter witte wijn  (voor Nany en tante José - die 90 jaar wordt volgende maand!) en er werd druk gepraat. Tante José en Denise leken het ook goed met elkaar te kunnen vinden. En Nany glunderde.

Na een dik uur brachten we Nany terug naar huis na een ommetje langs de bank (tante José drong er op aan te voet naar huis te gaan) en daarna Denise naar haar flat.

Terwijl ik thuis voor het avondeten zorgde (weer een eigen "uitvinding". Denise had me immers over een lekker Spaans recept met groenten en spiegeleieren verteld. Groenten met omelet had ik al vaker klaargemaakt maar groenten met spiegeleieren nog nooit. Dus, vermits Roger liever een spiegelei eet, probeerde ik iets met kikkererwten, ui, look en daarbovenop een spiegelei. Dat bleek ook heel lekker), bedacht ik dat het fijn zou zijn voor Nany als we deze verrassing af en toe konden herhalen. Ja maar, weeral, het is zo ver: over en weer drie uur rijden voor, in dit geval,  één dik uur met mijn vriendin en één dik uur met Nany!

Nee, we konden niet langer blijven, want thuis wachtte werk: onder andere, buiten opruimwerk, een tekst redigeren voor Heemkunde Groot Heers... en iets onverwachts dat te maken heeft met de "rustige dag van gisteren". Maar daarover straks meer.