Vandaag kregen we nog eens achterbuurjongen L. op bezoek. Deze keer moest hij leren over hemellichamen. Op een zeker ogenblik zei ik tegen L.: 'Lees deze tekst aandachtig maar je moet hem niet uit het hoofd leren.'
Waarop Roger me vroeg: 'Wat is het verschil?'
Toen begreep ik ineens heel veel over het verschil tussen Rogers manier van leren en de mijne. Als Roger iets aandachtig genoeg leest, kan hij dat reproduceren. Ik niet: ik moet de tekst "begrijpen", er een logica in terugvinden, en het liefst nog eens voor mezelf geresumeerd hebben. Soms zou ik het geheugen van Roger willen hebben maar dat kreeg ik dus niet. Ik heb wel een ander soort geheugen, in die zin dat zodra ik persoonlijk betrokken ben bij iets, ik dat wel onthoud (vandaar misschien die nood aan resumeren bij het studeren). Ik noem dat een "affectief geheugen" maar heel waarschijnlijk bestaat daar een andere benaming voor.
En ik herinnerde me dat veel vroegere collega's op school vooral geheugenwerk eisten van hun leerlingen en dat sommige - soms heel verstandige - leerlingen (die hetzelfde probleem hadden als ik waarschijnlijk) dat echt niet konden. Dat begrepen die leerkrachten dan weer niet.
Net zoals Roger in feite ook niet begrijpt dat ik niet eender welke tekst zo maar meteen kan onthouden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten