Het werd een heel rustig weekend voor ons en daar hou ik van.
Ik stel me wel een (volgens mij) pertinente vraag de laatste dagen.
Ik kreeg heel veel berichten (mailtjes of chatberichten) van Elena en Eva. Van Matthias niet zo veel (en dat lag, dacht ik, aan het feit dat hij met voldoende boeiende zaken bezig is tijdens deze krokusvakantie).
Dus begon ik me af te vragen of Elena en Eva zich misschien verveelden. Maar stilaan begon ik te begrijpen dat Elena en Eva me al die lieve berichtjes en emoji's stuurden terwijl ze eigenlijk met andere (waarschijnlijk boeiender) zaken bezig waren.
Toen ik dat begreep, was mijn eerste reactie: "Als er iets dergelijks had bestaan toen ik als kind in Matadi woonde, ik zou nogal wat van die berichtjes hebben gestuurd naar mijn marraine!"
Maar mijn tweede bedenking was (en daar zou ik graag een antwoord op krijgen of vinden): "Hoe kunnen die jongeren zich nog echt op iets concentreren als ze constant bezig zijn op die sociale netwerken?"
Toen ik nog heel vaak vertaalde, moest immers zelfs Roger niet proberen een babbeltje te slaan met mij tijdens het werk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten