Of we morgen nog eens over en weer naar de dansschool moeten rijden, vroeg ik onlangs via telefoon aan onze dochter. Stiekem hoopte ik dat ze ja zou antwoorden! Ik wist dat het een overtreding zou zijn van de coronamaatregelen, maar, zei mijn geweten: 'Nood breekt immers wet'.
Nee, deze week is het niet echt nodig maar we zijn wel welkom. Dus gaan we niet. De maatregelen laten het immers niet toe. Je mag één nauw contact hebben, en de kindjes, dat zijn er al drie (want kinderen tellen mee). Zolang we in de buitenlucht verblijven, is het toegelaten (hoewel, eigenlijk zelfs niet, want we zijn dan met z'n vijven, één persoon te veel dus), maar die ritten zijn het niet... en eerlijk gezegd, ik betwijfel of we tussen de ritten door de moed zouden opbrengen om buiten te blijven met dit koude weer. Waarschijnlijk zouden we gewoon naar binnen gaan en ook nog contact hebben met dochterlief: helemaal over de schreef!
Ik weet het, er zijn veel mensen die de maatregelen een eigen interpretatie geven, die bijvoorbeeld al eens bij de ene en dan bij de andere kennis op bezoek gaan. Ik wil die "wetten" echter zo goed mogelijk opvolgen. Uit burgerzin uiteraard maar ook om de kindjes geen slecht voorbeeld te geven.
Jammer is het wel.
P.S. Ik lees dat voor samenscholingen in de buitenlucht kinderen onder de 12 niet meetellen. Ik vergiste me dus.
"Buiten mag je met maximum 4 personen zijn. Je moet 1,5 meter afstand houden. Kinderen onder de 12 jaar tellen niet mee."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten