Nee, niet voor ons (wij gingen gewoon "babysitten") maar voor onze "kinderen". Zoals elke week zagen we rond 15:30 uur de kindjes van ver aankomen in gezelschap van buurmeisje Anna (de buurtjes Millie en Lionel gingen vandaag naar hun grootouders). Na een vieruurtje en de huistaken reed Roger Elena en Anna naar de muziekles. Ik zorgde ondertussen dat Eva klaar was om met haar mama naar de tandarts te gaan. Dochterlief kwam kort daarop recht van haar werk Eva ophalen. Met Matthias keek ik naar een tekenfilm terwijl Roger de krant las. Iets over 18 uur kreeg ik een telefoontje van onze dochter: zij zou zelf, in de plaats van Roger; de muzikantjes afhalen in het terugkomen van bij de tandarts Nog iets later kwam schoonzoon thuis, hij warmde aspergesoep en spaghettisaus op terwijl ik de tafel dekte. Elena en Eva kwamen thuis met hun moeder en we gingen aan tafel. Na het avondeten kleedde Eva zich om, keken Matthias en Elena nog even tv terwijl we de tafel afruimden. Roger en ik namen dan afscheid om terug naar Haspengouw te rijden. Dochterlief en schoonzoon begonnen toen nog aan een lange vergadering online. Terwijl we naar huis reden, bedacht ik dat ik tegenwoordig zulk leven veel te druk zou vinden! En dat ik het niet meer zou aankunnen, zoals ik tot kort geleden nog deed, om na onze thuiskomst nog enkele bladzijden te vertalen. Is dat oud worden?
dinsdag 29 maart 2022
Drukke dag
Labels:
Elena,
Eva,
familie,
Film,
Geneeskunde,
Maatschappij,
Matthias,
Onderwijs,
vertalingen,
Vroeger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten