Ik had vandaag, vrij vroeg, een afspraak voor een botmeting in Hasselt. Omwille van het mogelijk drukke verkeer zouden we ruim op tijd vertrekken. Maar... Roger zette per vergissing de wekker een uur vroeger dan afgesproken en ik werd deze ochtend uit mijn slaap gerukt lang voor mijn innerlijke klok mij zou wekken. Ik was alles behalve goed gezind.
Vlak voor Hasselt wegenwerken en file. We verloren meer dan een halfuur. Uiteindelijk belde ik mijn afspraak af (we konden er absoluut niet meer op tijd geraken) en we reden terug naar huis.
Na onze brunch belde ik naar Nany (ze had, evenals ik trouwens, een telefoontje gekregen van onze Matadi-vriendin Rachel en vroeg me wie dat precies is).
Daarna uitgebreide boodschappen.
Ik bleef me de hele dag doodmoe voelen, en daarbij: overal had ik het koud. De temperatuur flirtte dan ook de hele tijd opnieuw met het nulpunt en het heeft bijna constant gemiezerd en gehageld.
Na ons avondmaal en de afwas wilde ik wat zitten lezen in de relax... en ik ben voor enkele uren in slaap gevallen.
Ik kan duidelijk niet tegen wekkers (dat wist ik al lang) en... tegen de kou ook niet zo goed (wist ik ook).
En die overgang naar de zomertijd is ook nergens goed voor! 😠
Geen opmerkingen:
Een reactie posten