Via een opvallend rustige 313 reden we deze middag naar het Antwerpse. We haalden Hendrik af en reden samen naar het rusthuis. Terwijl Roger en ik Nany gingen halen, wachtte Hendrik in de auto (Nany mag maar twee personen per keer ontvangen op haar kamer).
Nany herkende Hendrik meteen (we waren een beetje bang dat het niet zo zou zijn) en ze begon herinneringen op te halen aan de laatste keer dat ze hem gezien had. Samen reden we naar Schoten, naar het eerste huis dat we bewoonden in het Antwerpse (hieronder een foto die mijn vader maakte eind 1961).
Nany herkende het meteen, haalde weer herinneringen op aan lang geleden. We praatten over onze buren Steurs ("tante" José en "nonkel Ludo") en van Landeghem aldaar, reden een beetje rond in de buurt en besloten daarna naar 's Gravenwezel te rijden. Daar gingen we niet naar ons vroeger huis (waarin nu onze Matadi-vrienden Roger en Lily wonen) maar naar het kasteel. Weer herinnerde Nany zich allerlei zaken van vroeger. Eindelijk besloten we nog eens naar de begraafplaats te rijden. En daar werd Nany misselijk. Ze moest overgeven. We bezochten heel even het graf van mijn vader maar Nany wilde al snel terug naar huis. Ze voelde zich nog steeds wat misselijk. We besloten toch maar niets meer te gaan drinken zoals we eerst zinnens waren, brachten haar naar haar kamer. Ze besloot niet te gaan eten deze avond.
Tegen 16:30 uur verlieten we haar. Ze zei dat ze zich al veel beter voelde. Voor de rest vertelde ze wel wat verwarde zaken (die opvallend contrasteerden met haar vrij coherent ophalen van herinneringen daarvoor) en ik vroeg me af of ze vandaag misschien te veel indrukken had moeten opdoen. Wij reden naar Hendrik thuis waar Debby, haar ouders en haar broer al op ons wachtten.
Aperitief, lekkere hapjes, bijpraten met Debby en haar ouders, daarna uitstekende Indiase gerechten: het werd een heel gezellige avond met veel mooie muziek en aangename conversaties. We spraken met de "kinderen" af elkaar in de paasvakantie terug te zien.
Iets over 23 uur kwamen we thuis aan. Weer was er opvallend weinig verkeer op de 313, de reis viel dus heel goed mee... maar thuis was het koud: onze verwarming bleek weer uitgevallen te zijn! Gelukkig kon Roger het opnieuw snel in orde brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten