Zo noemden we het maar in feite was het meer een gezellig onderonsje met Jo en Jan, over de Limburgse monografieën. Roger had taart gekocht en Jan had een fles wijn bij. We hebben dus vergaderd in onze woonkeuken, met wijn, koffie, thee en taart.
Er viel van alles te bespreken. Sinds ik niet meer penningmeester ben van de KVLS weigerde elke nieuwe penningmeester te zorgen voor de boekhouding van de monografieën. Ik (en de vorige penningmeesters) had(den) altijd gezorgd voor de twee boekhoudens (Oostland en Limburgse monografieën), dus begreep ik die weigering niet. Edith nam een poosje het werk over maar uiteindelijk wilde ze dat we helemaal onafhankelijk werden van de KVLS (het is in feite ingewikkelder dan dat: onafhankelijk, ja, maar toch deel uitmakend van de KVLS). Dat kwam er uiteindelijk op neer dat we zelf voor dat deel van de boekhouding zouden zorgen en jawel, ik heb me weer laten doen. Vermits we nu een professioneel iemand hebben voor de lay-out zou ik inderdaad meer tijd overhouden en dus...
We praatten niet enkel daarover natuurlijk en zelfs niet enkel over de volgende te publiceren monografieën: op een zeker ogenblik ging de conversatie over het onderwijs. Jo is immers leraar geschiedenis en economie. Volgens hem is het triestig gesteld in het onderwijs. Leerlingen kunnen zich niet meer concentreren, zegt hij, omdat ze constant bezig zijn met korte berichten op onder andere hun smartphone. Begrijpend lezen is al helemaal een ramp, beweert hij, en zeker als het om een ietwat langere tekst gaat. Zelf een fatsoenlijke tekst schrijven zouden de meeste leerlingen niet meer kunnen.
Ik werd daar zo droevig van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten