dinsdag 22 september 2020

Lodderoog en pijnlijke pols

Deze nacht nog eens wakker geworden van pijn aan mijn oog. Dat was geleden van februari 2019! Al bij de brunch heb ik een zonnebril opgezet, want licht kon ik helemaal niet verdragen. Mijn wazig zicht, tranende lodderoog en de pijnscheuten verhinderden me veel te doen maar ik belde wel naar Nany.

In april begon mijn linkerarm pijn te doen van het vele telefoneren (en rondlopen met de hoorn in mijn hand), ik heb dan overgeschakeld op de hoorn in mijn rechterhand. Kort daarop begon ook mijn rechterarm pijn te doen. Ik besloot te blijven zitten terwijl ik telefoneer en mijn armen te laten rusten op mijn schrijftafel. De laatste tijd deed mijn rechterpols wat pijn nadat ik lang aan de lijn had gehangen: ik hield vandaag de hoorn de hele tijd in mijn linkerhand. En... na dat halfuurtje keuvelen met Nany deed mijn linkerpols plotseling zo pijn dat ik er praktisch niets meer kon mee doen. Alsof ik die pols verstuikt had! 

Hoewel ik me nu helemaal gehandicapt voelde, stelde ik voor wat in Sint-Truiden rond te wandelen. Dat deden we een dik uur: winkels kijken (vooral Roger dus), ik aan zijn arm, want met momenten zag ik nog steeds zo goed als niets. Het viel mij op hoeveel mensen daar wel rondliepen, allemaal met een mondkapje op. Blijkbaar geraken de mensen het gewoon! 

Maar.. mijn gewrichten deden helemaal geen pijn meer. Het is duidelijk: ik zou elke dag tenminste een halfuurtje moeten lopen. Eigenlijk deed ik dat vroeger, voor ik te veel telefoneerde omwille van dat Corona-virus, elke keer als ik aan de lijn hing: rondlopen terwijl ik telefoneerde!

Tegen dat we terug naar de auto wandelden, begonnen de pijnscheuten in mijn oog af te nemen en wist ik dat het weldra helemaal over zou zijn. Eens thuisgekomen kon ik het ook doen zonder zonnebril. Mijn pols deed wel nog steeds pijn (nu nog).

Uiteraard heb ik niet veel gedaan vandaag. Wel een dik uur besteed aan het (nog niet volledig) ontcijferen van de twee laatste brieven van mijn vader. Overgetypt heb ik ze nog niet: ik wil die pols wat laten rusten (en mijn zicht is trouwens nog steeds een beetje wazig). 

Morgen is hopelijk alles weer in orde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten