Na onze brunch plus wat opruimwerk naar Nany gebeld vandaag. Ze wachtte op mijn oproep, zei ze, want daarna wilde ze even in haar eentje gaan wandelen (met de rollator). Die uitspraak deed me eraan denken dat ik in het vervolg Nany moet verwittigen als ik 's anderendaags niet zal kunnen telefoneren. Ja, maar wat als ik wel van plan ben haar te bellen maar er iets tussenkomt? Dan zal ik haar een berichtje moeten sturen, want blijkbaar heb ik haar te fel gewend aan een dagelijks telefoontje! Eigenaardig genoeg zijn broertje, zus en ik (ik wel in mindere mate omwille van de afstand) meer met haar bezig sinds ze in dat rusthuis woont!
Daarna gingen wij wandelen. Eerst in de buurt van het klooster van Colen (Kerniel). Daar kwamen we een vijftal wandelaars tegen. We weten nog steeds niet wat er gaat gebeuren met de gebouwen (of hebben we iets gemist? Het laatste wat ik erover las is dit).
Van daar ging het naar Borgloon waar we nog wat rondwandelden voor we van de najaarszon en een biertje genoten op een terras.
We praatten een beetje maar ik heb vandaag weer vooral lopen en zitten mijmeren. Deze keer onder andere over onze vroegere katten, over het hondje dat ik even had in Matadi... en over Bruce, de kat van mijn zus, waar we samen een boek over schreven. En ook over hoe sommige mensen niet begrijpen dat je echt kunt rouwen omdat een huisdier je verlaat.
En dan, deze avond, terwijl ik eigenlijk naar een film wil kijken maar toch eerst heel even rond surf, val ik meteen op dit betoog over dieren van een medium! Wat een raar toeval weer! Het internet kan toch nog niet weten wat er in mijn hoofd omgaat? Of wel?
Klik eens op de link, zusje! Het zal je deugd doen. Het is wel weer in het Frans maar dat is voor jou toch geen probleem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten