Na enkele uren opruimen en oppervlakkig schoonmaken (eigenlijk heeft Roger gelijk: als je zoveel mensen over de vloer krijgt, is het verstandiger pas na het bezoek schoon te maken) zorgde ik voor het avondeten. Selder met balletjes zoals mijn grootmoeder "marraine" ze destijds klaarmaakte. Er was immers nog selder over van de osso bucco en gehakt van de gevulde paprika's van zaterdag. De kliekjes van het Indiaas restaurantje kregen we niet meer op.
Ik herinnerde me dat we gisteren met de kinderen spraken over de nieuwe versie van "The Lion King". Ik besloot deze avond, na mijn uurtje lectuur, daarnaar te kijken (in m'n eentje omdat Roger geen zin had).
Terwijl Zeger opmerkingen had over de rendering, was ik daar juist van onder de indruk. Maar ja, Zeger rendert zelf (of zeg je "maakt zelf renderingen"?) en let dus veel meer op details dan ik.
Toen op een zeker moment hyena's de leeuwenwelpen aanvielen, googelde ik even naar die dieren. In Matadi hadden onze ouders ons immers wijsgemaakt dat we niet bang hoefden te zijn voor hyena's omdat die enkel krengen eten. Blijkbaar vergisten ze zich: hyena's zouden wel ook levende dieren aanvallen (om op te eten).
Hoewel ik onder de indruk was van de rendering, vond ik deze film eigenlijk te lang. Als ik me goed herinner, duurde de film van 1994 anderhalf uur en dat vind ik voldoende. En die eerste tekenfilm (waarschijnlijk ook al gerenderd?) vond ik alles bij elkaar toch aangenamer dan de meer realistische "The Lion King" waar ik zopas naar keek.
maandag 25 november 2019
The Lion King
Labels:
Congo,
dieren,
familie,
Film,
Huishouden,
Informatica,
lectuur,
recepten,
Taal,
Vroeger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten