Terwijl we naar de begraafplaats gingen na de vrij lange dienst hoorde ik de begrafenisondernemer zeggen dat er 300 mensen waren geweest in de kerk.
De vrij grote kerk van Hendrieken-Voort zat inderdaad bomvol, veel mensen moesten recht blijven staan.
Ik denk dat er niet veel minder volk was op de koffietafel in Borgloon. Wat schrijf ik? Het was niet zo maar een koffietafel, het was een heus Breughelbuffet: soep, heel veel soorten vlees, verschillende soorten kaas, andere toespijs, brood en rijstpap.
'Ik zie een beetje op tegen dat buffet,' had Roger me gezegd, 'we zullen er misschien niemand kennen'.
Maj en Charlie, die we na de dienst hadden ontmoet, zouden er niet naartoe gaan.
Bert B. met wie we een poosje samen stapten naar de begraafplaats, bleek, toen we de zaal binnenkwamen al aan een volle tafel te zitten.
En wij kwamen terecht bij enkele leden van de KVLS (Edith Oeyen, Jeannette Funk, Luis Ruiz en Ingrid Lenaerts).
Ik heb weer niet van de helft van al het aangebodene geproefd maar wat ik geproefd heb, was heel lekker.
Veel geconverseerd heb ik ook niet: als er geroezemoes is, hoor ik steeds slechter. Alleen Ingrid en Roger, die vlak naast mij zaten, en later Boudewijn, die er even kwam bij staan, begreep ik.
Er werden foto's van Ilonka geprojecteerd op een muur maar ik zat jammer genoeg met mijn rug naar die muur en heb dus slechts af en toe kunnen kijken. Jammer. Boudewijn vertelde nog aan de KVLS-leden hoe we onlangs nog samen met Ilonka een terrasje deden en hoe we toen hadden afgesproken dat snel nog eens over te doen. Helaas... Het heeft niet mogen zijn
Gelukkig, zo vertelde Boudewijn me, is Ilonka heel vredig ingeslapen en overgegaan zonder pijn.
Zo triestig allemaal!
O ja, voor mij was het wel een vrij zware dag: meer dan anderhalf uur zitten op ongemakkelijke kerkbanken, vrij veel stappen en vrij lang zitten op harde stoelen in de zaal.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten