Veel mensen verwijten me dat ik niet vaak genoeg telefoneer (maar ik doe dat niet graag, ben altijd bang dat ik ongelegen kom), chat (dat vind ik al bijna even opdringerig als telefoneren) of mail (maar dat probeer ik wel regelmatig te doen: ik denk niet dat mijn vrienden ooit lang op een antwoord moeten wachten).
De voorbije weken heb ik (zelfs mij viel het op) opvallend weinig aan telefoon gehangen. Ik had immers andere (gezondheids-) zorgen.
Vorige vrijdag echter, nog voor we Hendrik gingen afhalen, belde ik naar straatgenote V. In mijn agenda stond dat ze die dag 81 werd. Helaas, toen ik haar een gelukkige verjaardag wenste, antwoordde ze eerlijk dat ze 4 dagen vroeger was verjaard!
Maar kom, we hebben toch een tijdje gekeuveld aan telefoon.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten